دسته بندی ها: زنان،زایمان و نازایی

7 جولای 2024 توسط نوید سلامت 0 دیدگاه

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک چیست؟

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (polycystic ovary syndrome یا PCOS) یکی از شایع‌ترین اختلالات هورمونی در زنان سن باروری است. این سندرم با تخمدان‌های بزرگ شده همراه با کیست‌های کوچک متعدد و نامنظم بودن قاعدگی، تخمک‌گذاری نادر یا عدم تخمک‌گذاری و افزایش سطح هورمون‌های آندروژن (هورمون‌های مردانه) همراه است.

با مراجعه به کلینیک شبانه روزی نوید سلامت، واقع در شرق تهران، از خدمات تخصصی پزشکی بهره مند شوید.

علائم و نشانه‌های پلی کیستیک

یکی از شایع‌ترین علائم سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) نامنظم بودن قاعدگی یا حتی عدم قاعدگی است. این عدم تعادل هورمونی می‌تواند منجر به دوره‌های قاعدگی غیرمنتظم، بسیار کم یا بیش از حد سنگین شود. افزایش هورمون‌های مردانه یا آندروژن‌ها نیز یکی از علائم ان است که می‌تواند باعث رشد موهای زائد (هیرسوتیسم) در صورت، سینه، پشت و سایر مناطق بدن شود. همچنین، این افزایش هورمون‌ها می‌تواند موجب بروز آکنه و مشکلات پوستی و ریزش مو با الگوی مردانه، یعنی نازک شدن موها در بالای سر و نواحی جلویی شود.

در بسیاری از زنان مبتلا به PCOS، تخمدان‌ها ممکن است بزرگ و حاوی تعداد زیادی کیست کوچک باشند که در طول سونوگرافی مشاهده می‌شوند. این کیست‌ها معمولاً غیرسرطانی و پر از مایع هستند و می‌توانند باعث بزرگ شدن تخمدان‌ها شوند. این ویژگی‌های تخمدانی یکی از علائم مشخصه PCOS است که می‌تواند به تشخیص این سندرم کمک کند. ترکیب این علائم و ویژگی‌ها می‌تواند زندگی روزمره زنان مبتلا به PCOS را تحت تأثیر قرار دهد و نیاز به مراقبت و مدیریت منظم پزشکی داشته باشد.

علت‌ها

علت دقیق PCOS ناشناخته است، اما تعدادی از عوامل می‌توانند نقش داشته باشند:

  • ژنتیک: PCOS ممکن است به صورت ارثی در خانواده‌ها وجود داشته باشد.
  • مقاومت به انسولین: بسیاری از زنان مبتلا به PCOS به انسولین مقاوم هستند، که منجر به افزایش سطح انسولین در بدن می‌شود. این افزایش سطح انسولین می‌تواند تولید آندروژن‌ها را افزایش دهد.
  • التهاب: التهاب خفیف ممکن است در برخی زنان مبتلا به PCOS دیده شود و تولید آندروژن‌ها را تحریک کند.

عوارض

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) به عنوان یک اختلال هورمونی پیچیده، می‌تواند منجر به عوارض جدی در صورت عدم مدیریت مناسب شود. این عوارض عبارتند از:

1. ناباروری

یکی از شایع‌ترین عوارض PCOS، ناباروری است. زنان مبتلا به این سندرم معمولاً تخمک‌گذاری نامنظم یا عدم تخمک‌گذاری دارند که بارداری را دشوار می‌کند. درمان‌هایی مانند داروهای تحریک تخمک‌گذاری و روش‌های کمک‌باروری می‌توانند در این زمینه کمک کنند.

2. دیابت نوع 2

بسیاری از زنان مبتلا به PCOS به مقاومت به انسولین دچار هستند، که می‌تواند منجر به افزایش سطح قند خون و در نهایت دیابت نوع 2 شود. مدیریت وزن، رژیم غذایی سالم و ورزش منظم می‌توانند به کاهش این خطر کمک کنند.

3. بیماری‌های قلبی و عروقی

زنان مبتلا به PCOS در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی هستند. عوامل خطری مانند فشار خون بالا، سطح بالای کلسترول و چاقی با PCOS مرتبط هستند. این وضعیت می‌تواند منجر به بیماری‌های قلبی، حملات قلبی و سکته‌های مغزی شود.

4. اختلالات متابولیک

PCOS اغلب با اختلالات متابولیک همراه است که شامل چاقی، مقاومت به انسولین، فشار خون بالا و سطح بالای کلسترول می‌شود. این اختلالات می‌توانند به مشکلات جدی سلامت منجر شوند و مدیریت آنها نیازمند تغییرات سبک زندگی و درمان‌های دارویی است.

5. اختلالات روانی

زنان مبتلا به PCOS بیشتر در معرض ابتلا به اختلالات روانی مانند افسردگی و اضطراب هستند. هورمون‌های نامتعادل و چالش‌های مرتبط با علائم فیزیکی و باروری می‌توانند به افزایش استرس و کاهش کیفیت زندگی منجر شوند.

6. سرطان اندومتر

به دلیل قاعدگی‌های نامنظم و طولانی مدت، زنان مبتلا به PCOS در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان اندومتر (لایه داخلی رحم) هستند. عدم تخمک‌گذاری منظم می‌تواند باعث افزایش ضخامت اندومتر شود که این افزایش ضخامت ممکن است به سرطان اندومتر منجر شود.

7. آپنه خواب

زنان مبتلا به PCOS به خصوص آنهایی که دارای چاقی هستند، بیشتر در معرض خطر آپنه خواب (وقفه تنفسی در خواب) قرار دارند. این وضعیت می‌تواند باعث خستگی مزمن و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و دیابت شود.

8. مشکلات پوستی

PCOS می‌تواند به مشکلات پوستی مانند آکنه شدید و پوست چرب منجر شود. افزایش هورمون‌های آندروژن می‌تواند باعث این مشکلات پوستی شود.

9. هیرسوتیسم و آلوپسی

بسیاری از زنان مبتلا به PCOS دچار هیرسوتیسم (رشد موهای زائد) در مناطق غیرمعمول مانند صورت، سینه و پشت می‌شوند. علاوه بر این، ریزش مو با الگوی مردانه یا آلوپسی نیز می‌تواند رخ دهد.

مدیریت و پیشگیری از عوارض

  • تغییرات سبک زندگی: کاهش وزن، رژیم غذایی سالم و ورزش منظم می‌تواند به بهبود مقاومت به انسولین و کاهش خطرات قلبی و دیابت کمک کند.
  • داروها: مصرف داروهای تنظیم هورمونی مانند قرص‌های ضد بارداری، متفورمین برای بهبود مقاومت به انسولین و داروهای ضد آندروژن برای کاهش علائم مربوط به هورمون‌های مردانه.
  • پیگیری منظم پزشکی: مشاوره و پیگیری منظم با پزشک زنان و زایمان برای پایش علائم و انجام آزمایش‌های لازم جهت تشخیص زودهنگام و مدیریت بهتر سندرم.

مدیریت مناسب و درمان PCOS می‌تواند به کاهش خطرات و عوارض مرتبط کمک کرده و کیفیت زندگی زنان مبتلا را بهبود بخشد.

درمان

درمان PCOS معمولاً شامل تغییرات سبک زندگی، داروها و در موارد خاص جراحی می‌شود:

  • تغییرات سبک زندگی: کاهش وزن و ورزش منظم می‌تواند به تنظیم قاعدگی و کاهش علائم کمک کند.
  • داروها:
    • قرص‌های ضد بارداری هورمونی: برای تنظیم قاعدگی و کاهش آندروژن‌ها.
    • متفورمین: برای بهبود مقاومت به انسولین.
    • داروهای ضد آندروژن: برای کاهش علائم مربوط به آندروژن بالا.
  • جراحی: در موارد نادر، ممکن است نیاز به جراحی باشد.

مدیریت و پیگیری

مشاوره منظم با پزشک زنان و زایمان برای پیگیری و مدیریت علائم سندرم تخمدان پلی‌کیستیک اهمیت دارد. تغذیه مناسب شامل رژیم غذایی کم کربوهیدرات و کم قند است که به مدیریت مقاومت به انسولین کمک می‌کند. فعالیت بدنی منظم و ورزش نیز به کاهش وزن و بهبود حساسیت به انسولین کمک می‌کند.

پیشگیری از سندرم تخمدان پلی‌کیستیک

پیشگیری از سندرم تخمدان پلی‌کیستیک به طور کامل ممکن نیست، زیرا علت دقیق آن ناشناخته است و عوامل ژنتیکی نیز در آن نقش دارند. با این حال، برخی از اقدامات می‌توانند به کاهش خطر و مدیریت بهتر علائم کمک کنند. حفظ وزن مناسب از طریق رژیم غذایی سالم و ورزش منظم می‌تواند به کاهش مقاومت به انسولین و تنظیم هورمون‌ها کمک کند. مصرف غذاهای کم قند و کم کربوهیدرات و افزایش مصرف میوه‌ها، سبزیجات و مواد غذایی پر فیبر می‌تواند مفید باشد.

فعالیت بدنی منظم مانند پیاده‌روی، دویدن، شنا یا تمرینات قدرتی می‌تواند به بهبود حساسیت به انسولین و کنترل وزن کمک کند. مدیریت استرس نیز می‌تواند تاثیر مثبتی بر تعادل هورمونی داشته باشد. همچنین، مشاوره منظم با پزشک زنان و زایمان برای پایش علائم و انجام آزمایش‌های لازم جهت تشخیص زودهنگام و مدیریت بهتر سندرم توصیه می‌شود. اگرچه نمی‌توان از بروز کامل این سندرم جلوگیری کرد، اما این اقدامات می‌توانند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا کمک کنند.

ایا این سندرم خطرناک است

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) به خودی خود خطرناک نیست، اما می‌تواند منجر به عوارض و مشکلات جدی در صورت عدم مدیریت مناسب شود. PCOS می‌تواند به مشکلات بلندمدت بهداشتی منجر شود.

مدیریت مناسب و درمان PCOS می‌تواند به کاهش خطرات و عوارض مرتبط کمک کند. تغییرات سبک زندگی مانند کاهش وزن، تغذیه سالم و ورزش منظم، همراه با درمان‌های دارویی می‌تواند علائم را کنترل کرده و از بروز مشکلات جدی جلوگیری کند. مشاوره منظم با پزشک زنان و زایمان نیز برای مدیریت و پایش این سندرم بسیار مهم است.

کلینیک شبانه روری نوید سلامت، با کادر مجرب و متخصص پزشکی، در خدمت سلامتی شماست.

 

23 ژوئن 2024 توسط نوید سلامت 0 دیدگاه

با علت های بی نظمی قاعدگی آشنا شوید

دلایل زیادی، از بارداری و تغییرات هورمونی تا بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت کنترل نشده، عفونت‌ها، داروها و عوامل جدی‌تری همچون تومورها باعث اختلال در نظم چرخه قاعدگی می‌شوند. در این مطلب می‌توانید برخی از مهم‌ترین و شایع‌ترین علت‌‌های قاعدگی نامنظم در زنان را بشناسید.

با مراجعه به کلینیک شبانه روزی نوید سلامت، واقع در شرق تهران، از خدمات تخصصی پزشکی بهره مند شوید.

سیکل قاعدگی

سیکل قاعدگی مجموعه‌ای از تغییرات طبیعی در روند تولید هورمون‌ها، ساختار رحم و تخمدان است که بارداری را در هر ماه ممکن می‌سازد. نظم این چرخه که از روز اول قاعدگی تا زمان شروع قاعدگی بعدی محاسبه می‌شود از نشانه‌های سلامت در زنان است. سطح هورمون‌های جنسی استروژن و پروژسترون معمولاً در طول چرخه قاعدگی تغییر می‌کنند و می‌توانند باعث بروز علائم قاعدگی شوند. چرخه‌های قاعدگی اغلب با بالا رفتن سن، دستخوش تغییراتی قرار می‌گیرند. یک چرخه طبیعی قاعدگی بین 21 تا 35 روز بوده و به‌طور میانگین 28 روز طول می‌کشد.

ویژگی های سیکل قاعدگی منظم

همانطور که اشاره شد، چرخه قاعدگی طبیعی به‌طور معمول 28 روز بوده که تعداد این روزها در هر زنی متفاوت است. اگر فاصله بین دو قاعدگی 21 تا 35 روز باشد، قاعدگی‌های شما هنوز هم منظم محسوب می‌شوند، به این معنی که مدت زمان اولین روز قاعدگی تا شروع قاعدگی بعدی حداقل 21 روز است، اما بیشتر از 35 روز هم نیست. قاعدگی برخی از خانم‌ها آنقدر منظم است که می توانند روز و ساعت شروع قاعدگی خود را پیش‌بینی کنند. 

شرایطی که باعث برهم خوردن نظم قاعدگی می‌شوند

عوامل مختلفی می‌توانند باعث بی نظمی چرخه قاعدگی شوند. تغییرات در سطح هورمون‌های استروژن و پروژسترون، می‌تواند الگوی طبیعی قاعدگی را مختل کند؛ به‌همین‌دلیل، دختران جوانی که در سن بلوغ هستند و زنانی که به یائسگی نزدیک می‌شوند، معمولاً دوره‌های قاعدگی نامنظم دارند. سایر علل شایع بی‌ نظمی سیکل قاعدگی عبارتند از:

انواع اختلالات قاعدگی

سیکل-قاعدگی-منظم

شایع ترین اختلالات قاعدگی که خود منجر به برهم خوردن نظم سیکل قاعدگی یا قاعدگی نامنظم می شوند عبارتند از:

  •  آمنوره: امنوره توقف و قطع کامل قاعدگی برای حداقل 3 ماه متوالی است. فقدان پریود به مدت 90 روز یا بیشتر، غیرطبیعی تلقی می‌شود، مگر اینکه شخص در دوران بارداری، شیردهی یا سنین یائسگی باشد. سن یائسگی معمولاً بین 45 تا 55 سالگی است. پریود نشدن تا سن 15 یا 16 سالگی یا ظرف سه سال پس از ظاهر شدن علائم بلوغ از جمله بزرگ شدن پستان‌ها می تواند نشانه ای از آمنوره باشد.
  • الیگومنوره: الیگومنوره پریودهایی است که به صورت نامتناوب اتفاق می‌افتند و ممکن است فاصله بین پریودها بیش از 35 روز باشد یا فرد در طی یک سال کمتر از 6 تا 8 بار پریود شود.
  • دیسمنوره: دیسمنوره اصطلاحی است که برای پریودهای دردناک و دردهای شدید قاعدگی بکار می‌رود. با این حال، مقداری درد و ناراحتی در طول چرخه قاعدگی طبیعی است.
  • خونریزی غیرطبیعی رحم: خونریزی در بین پریودها، خونریزی‌های طولانی‌مدت یا پریود بسیار سنگین  باعث بی نظمی پریود می شوند

علت پریود نامنظم

پریودی نامنظم به دلایل گوناگونی اتفاق می‌افتد که در این قسمت به برخی از رایج‌ترین این علل و علائمی که همراه با هر یک رخ می‌دهند اشاره کرده ایم:

  • بلوغ :در دوران بلوغ، تغییرات قابل توجهی در بدن اتفاق می‌افتند. ممکن است سال‌ها طول بکشد تا هورمون‌هایی که وظیفه تنظیم قاعدگی را بر عهده دارند در یک الگوی منظم قرار بگیرند. این که در این زمان پریودهای نامنظمی را تجربه کردید، کاملا رایج است.
  •  استفاده از روش‌های ضدبارداری :روش‌های ضدبارداری هورمونی با توقف تخمک گذاری عمل می‌کنند. این به این معناست که فرد هنگام استفاده از این روش‌ها، پریود واقعی ندارد. با این حال، افرادی که از قرص‌های ضدبارداری هورمونی، پچ‌ها، ایمپلنت‌ها و دستگاه‌های درون رحمی (به نام IUD) استفاده می‌کنند، همچنان خونریزی واژینال را تجربه می‌کنند. ممکن است این خونریزی یکبار در ماه (همچون یک قاعدگی معمولی) رخ دهد. این نوع خونریزی نامنظم اغلب خطرناک نیست، اما اگر از نظر شما نامطلوب است یا اگر می‌خواهید روش ضدبارداری دیگری را امتحان کنید، می‌توانید با پزشک‌تان صحبت کنید.
  • شیردهی : پرولاکتین هورمونی است که در تولید شیر مادر نقش مهمی ایفا می‌کند. این هورمون همچنین می‌تواند تخمک گذاری را سرکوب کند (خصوصا در افرادی که در ماه‌های اول تولد نوزاد، به طور مکرر به او شیر می‌دهند). این به این معناست که ممکن است فرد در این مدت پریود نشود. پزشکان به این حالت آمنوره شیردهی می‌گویند که وضعیت خطرناکی در نظر گرفته نمی‌شود. معمولا قاعدگی نیز مدت کوتاهی پس از این که مادر میزان شیردهی را کم کرد یا شیردهی را کاملا قطع کرد به حالت عادی باز می‌گردد.
  • دوران قبل از یائسگی : اولین مرحله یائسگی، دوران قبل از یائسگی است که حدود ۴ الی ۸ سال قبل از شروع یائسگی آغاز می‌شود (معمولا زمانی که فرد در دهه ۴۰ زندگی قرار دارد). در این دوران ممکن است چرخه‌های قاعدگی در برخی نقاط مختلف، طولانی تر یا کوتاه‌تر شوند. اما در نهایت، قاعدگی‌ها کمتر اتفاق می‌افتند، و با شروع یائسگی به طور کامل متوقف می‌شوند.
  • استرس : بالا بودن سطح استرس با پریودهای نامنظم در ارتباط است. در سال ۲۰۲۱ دانشمندان با انجام یک مطالعه که در مورد منظم بودن چرخه قاعدگی در طول پاندمی کووید ۱۹ بود، این موضوع را تایید کردند.از ۲۱۰ شرکت کننده، ۵۴ درصد گزارش کردند که در ماه‌های اول پاندمی، تغییراتی را در چرخه‌های قاعدگی شان تجربه کردند. آنهایی که سطح استرس بالاتری داشتند نیز پریودهای طولانی تر و شدیدتری داشتند. زمانی که فرد استرس دارد، بدن هورمون‌های استرس (همچون آدرنالین و کورتیزول) را ترشح می‌کند. این هورمون‌ها ممکن است با هورمون‌های جنسی که قاعدگی را تنظیم می‌کنند، تداخل داشته باشند.
  • کاهش وزن : کاهش وزن بیش از حد یا سریع ممکن است سبب شود که قاعدگی نامنظم شود یا متوقف شود. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که بخش‌هایی از مغز، ترشح هورمون‌هایی که بر چرخه قاعدگی تاثیر می‌گذارند را متوقف می‌کند. اصطلاح پزشکی ای که برای توصیف این وضعیت به کار می‌رود، آمنوره هیپوتالاموس است که منجر به کمبود استروژن می‌شود
  • داروها : برخی از داروها نیز می‌توانند روی چرخه قاعدگی تاثیر بگذارند مانند داروهای رقیق کننده خون، همچون آسپرین و داروهای ضد التهابی و داروهای تیروئید و داروهای ضد افسردگی و داروهای شیمی درمانی

گاهی برخی از بیماری‌های زمینه ای علت پریود نامنظم هستند. رایج‌ترین این بیماری‌ها عبارتند از:

1 سندرم تخمدان پلی کیستیک

پریودهای نامنظم، رایج‌ترین علامت سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) هستند. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که کیست‌هایی در تخمدان‌ها رشد می‌کنند. افرادی که به این سندرم مبتلا هستند اغلب دارای سطوح بالایی از آندروژن (هورمون جنسی مردانه) هستند. این وضعیت می‌تواند تخمک گذاری را متوقف کند و سبب نامنظم شدن چرخه‌های قاعدگی شود.

2 اختلالات غده تیروئید

تیروئید غده ای پروانه ای شکل است که در گردن قرار دارد و هورمون‌های تیروئیدی را تولید می‌کند. این هورمون‌های روی چرخه قاعدگی تاثیر می‌گذارند.

کم کار بودن تیروئید (هیپوتیروئیدیسم) به این معناست که غده تیروئید به اندازه کافی هورمون تولید نمی‌کند. این وضعیت می‌تواند سبب ایجاد دوره‌های قاعدگی طولانی تر و شدیدتری شود. سایر علائم این اختلال شامل خستگی، حساسیت به سرما و افزایش وزن هستند.

پرکاری تیروئید (هیپرتیروئیدیسم) می‌تواند باعث کوتاه‌تر و خفیف شدن دوره‌های قاعدگی شود. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است علائمی نظیر کاهش وزن بدون دلیل، اضطراب و تپش قلب را نیز تجربه کنند

3 فیبروم رحم

فیبروم‌ها توده‌هایی هستند که در دیواره رحم ایجاد می‌شوند. اکثر این فیبروم‌ها غیر سرطانی هستند. فیبروم‌ها از نظر اندازه با هم متفاوتند. برخی از آنها اندازه یکی از دانه‌های سیب هستند و برخی دیگر اندازه یک گریپ فروت هستند.

فردی که به فیبروم مبتلاست ممکن است دوره‌های قاعدگی دردناک و شدیدی را تجربه کند. سایر علائمی که این افراد ممکن است تجربه کنند عبارتند از:

  • درد یا فشار در ناحیه لگن
  • درد در ناحیه پایین کمر
  • پا درد
  • درد هنگام برقراری رابطه جنسی

با این حال، برخی از افراد به جز نامنظم بودن پریود، هیچ علامت دیگری ندارند.

4 آندومتریوز

آندومتریوز از هر ۱۰ زنی که در سنین باروری قرار دارند، ۱ نفر را مبتلا می‌کند. طی این اختلال، سلول‌هایی که معمولا در داخل رحم رشد می‌کنند در خارج از آن رشد می‌کنند. این سلول‌ها پوشش داخلی رحم را تشکیل می‌دهند، پوششی که با هر چرخه قاعدگی ضخیم می‌شود و می‌ریزد. زمانی که سلول‌ها در جای دیگری رشد کنند، این ضخیم شدن و ریزش در هر چرخه، سبب بروز درد قابل توجهی می‌شود

5 سرطان دهانه رحم و آندومتر

سرطان دهانه رحم و آندومتر ممکن است سبب خونریزی غیرمعمولی از رحم شوند که شبیه یک دوره قاعدگی به نظر می‌رسد. همچنین ممکن است فرد متوجه خونریزی بین پریودها یا بعد از رابطه جنسی شود. زمانی که این سرطان در مراحل اولیه است، سبب بروز علائم جزئی و کمی می‌شود. به همین خاطر بهتر است در مورد هر گونه خونریزی واژینال بدون دلیلی، با پزشک زنان صحبت کنید

6 بیماری التهابی لگن

بیماری التهابی لگن (PID) نوعی عفونت باکتریایی است که سیستم تولید مثل زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که عفونت وارد مجرای تناسلی می‌شود (اغلب از طریق تماس جنسی) و سپس به رحم و قسمت فوقانی مجرای تناسلی منتشر می‌شود. این بیماری ممکن است در اثر عفونت منتقله جنسی ای (STI) که درمان نشده رخ دهد و گاهی سبب بروز هیچ علائمی نمی‌شود. به همین خاطر بهتر است به طور مرتب تست‌های تشخیصی بیماری‌های آمیزشی را انجام دهید. به طور کلی برخی از رایج‌ترین علائم بیماری التهابی لگن عبارتند از پریود نامنظم، ترشحات واژینال که بوی ناخوشایندی دارند، درد در قسمت پایینی شکم، تب، اسهال و حالت تهوع.

7 اختلالات خوردن

اختلالات خوردن نظیر بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی می‌توانند سبب عدم قاعدگی یا نامنظم شدن قاعدگی شوند. اگر فرد کاهش وزن شدید را تجربه کرده باشد احتمال بروز اختلالات خوردن افزایش پیدا می‌کند.

چه زمانی برای پریود نامنظم باید به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت داشتن هر یک از علائم زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:

  • اگر در طول یک سال بیش از سه دوره پریود را از دست داده‌‌اید
  • درد شدید در طول قاعدگی یا بین قاعدگی‌ها
  • خونریزی شدید و غیر معمول (به صورتی که هر ساعت یک نوار بهداشتی یا تامپون کاملا خیس شود)
  • تب بالا
  • حالت تهوع یا استفراغ در طول قاعدگی

سخن اخر

در صورت مشاهده هریک از موارد فوق تنها کافیست به یک دکتر زنان خوب مراجعه کنید و دستورالعمل‌های مراقبتی و درمانی را پس از تشخیص او دریافت کنید.

فراموش نکنید که قاعدگی نامنظم زنگ خطری برای بانوان است! زیرا عدم توجه به نامنظمی‌ها خود می تواند مقدمه بیماری‌هایی مانند افسردگی،اضطراب و استرس،کیست های تخمدانی، اختلالات هورمونی، عفونت، سرطان و … را فراهم کند. تاخیر بیشتر از ۷ تا ۱۰ روز نگران کننده است و باید به پزشک مراجعه کنید.

کلینیک شبانه روری نوید سلامت، با کادر مجرب و متخصص پزشکی، در خدمت سلامتی شماست.

 

30 آوریل 2024 توسط نوید سلامت 0 دیدگاه

درمان عفونت قارچی واژن

عفونت قارچی واژن یکی از عفونت‌های زنانه است که می‌تواند باعث ترشح و خارش شود. در ادامه این مطلب همراه ما باشید تا با علائم، علل ایجاد، نحوه تشخیص و درمان آن آشنا شوید.

عفونت قارچی واژن

عفونت قارچی واژن، عفونتی است که باعث تحریک، ترشح و خارش شدید در واژن می‌شود. عفونت قارچی واژن که کاندیدیازیس واژینال (Vaginal candidiasis) نیز نامیده می‌شود، از هر چهار زن، سه زن را در مقطعی از زندگی آنها مبتلا می‌کند. هرچند عفونت قارچی واژن، عفونت آمیزشی محسوب نمی‌شود اما در اولین دوره فعالیت جنسی منظم، خطر ابتلا به عفونت قارچیِ واژن، افزایش می‌یابد. داروها می‌توانند به طور مؤثر عفونت‌های قارچی واژن را درمان کنند. اگر عفونت‌ قارچی مکرر دارید (یعنی چهار بار یا بیشتر در یک سال) ممکن است به یک دوره درمانی طولانی‌تر و یک برنامه درمانی کامل‌تر نیاز داشته باشید.

کلینیک شبانه روزی نوید سلامت، واقع در شرق تهران، با کادر مجرب و متخصص همراه سلامتی شماست.

علائم عفونت قارچی واژن

علائم عفونت قارچی می‌تواند از خفیف تا متوسط متغیر باشد و شامل موارد زیر است:

  • خارش و تحریک در ناحیه واژن و فرج
  • احساس سوزش، به ویژه هنگام رابطه جنسی یا هنگام ادرار کردن
  • قرمزی و تورم
  • درد و حساسیت واژن
  • بثورات واژن
  • ترشحات غلیظ، سفید و بدون بو، با ظاهری پنیر مانند
  • ترشحات آبکی واژن
 
عفونت قارچی پیچیده

همچنین بیمار ممکن است به یک عفونت قارچی پیچیده مبتلا شود، اگر:

  • علائم و نشانه‌های شدیدی، مانند قرمزی، تورم و خارش شدید که منجر به ترک یا زخم می‌شود، دارد.
  • در سال چهار بار یا بیشتر عفونت قارچی دارد.
  • دوران بارداری
  • عفونت بیمار توسط نوعی از قارچ که کمتر معمول است ایجاد می‌شود.
  • دیابت کنترل‌نشده دارد.
  • سیستم ایمنی بدن بیمار به دلیل برخی داروها یا بیماری‌هایی ماننداچ‌آی‌وی ضعیف شده است.
 
علل عفونت قارچی واژن

قارچ کاندیدا آلبیکانس (Candida albicans)  عامل بیشتر عفونت‌های قارچی واژن است. واژن به طور طبیعی حاوی ترکیب متعادلی از قارچ‌ها، از جمله قارچ کاندیدا و باکتری‌هاست. برخی از باکتری‌ها مثل لاکتوباسیلوس از رشد بیش از حد قارچ جلوگیری می‌کنند. اما این تعادل می‌تواند بهم بخورد. رشد بیش از حد کاندیدا یا نفوذ قارچ به لایه‌های سلولی عمیق‌تر واژن باعث ایجاد علائم و نشانه‌های عفونت قارچی می‌شود. رشد بیش از حد قارچ می‌تواند ناشی از شرایط زیر باشد:

  • مصرف آنتی‌بیوتیک که باعث عدم تعادل در فلور طبیعی واژن می‌شود.
  • بارداری
  • دیابت کنترل‌نشده
  • سیستم ایمنی ضعیف
  • مصرف داروهای ضدبارداری خوراکی یا هورمون‌درمانی که باعث افزایش سطح استروژن می‌شود.

کاندیدا آلبیکانس رایج‌ترین نوع قارچی است که عفونت‌های قارچی را ایجاد می‌کند. درمان عفونت‌های قارچی ناشی از دیگر انواع قارچ کاندیدا می‌تواند دشوارتر باشد و به طور کلی نیازمند درمان‌های تهاجمی‌تری است.

 
عوامل افزایش‌دهنده در عفونت قارچی واژن

عواملی که ریسک ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می‌دهند، عبارت‌ اند از:

مصرف آنتی‌بیوتیک :عفونت‌های قارچی در زنانی که آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنند شایع است. آنتی‌بیوتیک‌های گسترده‌اثر که طیف وسیعی از باکتری‌ها را می‌کشند، باکتری‌های سالم واژن را نیز از بین می‌برند که منجر به رشد بیش از حد قارچ در واژن می‌شود.

افزایش سطح استروژن: عفونت‌های قارچی در زنان دارای استروژن بالاتر شایع‌تر است، مثلا در زنان باردار یا زنانی که از قرص‌های ضدبارداری استروژنی با دوز بالا یا هورمون‌درمانی استروژنی استفاده می‌کنند.

دیابت کنترل‌نشده :زنانی که قند خون آنها به خوبی کنترل نشده، نسبت به زنانی که قند خون آنها تحت کنترل است، بیشتر در معرض ریسک ابتلا به عفونت‌های قارچی هستند.

اختلال در سیستم ایمنی :زنانی که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند، مثلا در اثر درمان با کورتیکواستروئید یا عفونت اچ‌آی‌وی، احتمال بیشتری دارد که به عفونت‌های قارچی مبتلا شوند.

 

پیشگیری از عفونت قارچی واژن

برای کاهش ریسک ابتلا به عفونت‌های قارچی واژن، لباس زیر نخی که خیلی تنگ نباشد و نچسبد، بپوشید. همچنین اجتناب از موارد زیر ممکن است کمک کند:

  • جوراب‌شلواری تنگ
  • دوش واژینال که برخی از باکتری‌های طبیعی واژن را که از شما در برابر عفونت محافظت می‌کنند، از بین می‌برد.
  • محصولات معطر زنانه، از جمله حباب حمام، نوار بهداشتی و تامپون معطر
  • جکوزی و حمام بسیار داغ
  • استفاده غیرضروری از آنتی‌بیوتیک، مثلا برای سرماخوردگی یا سایر عفونت‌های ویروسی
  • ماندن در لباس‌های خیس مثل مایو و لباس‌های ورزشیبرای مدت طولانی

 

تشخیص عفونت قارچی واژن

برای تشخیص عفونت قارچی، پزشک ممکن است:

در مورد سابقه پزشکی شما سوال کند :این ممکن است شامل جمع‌آوری اطلاعات در مورد عفونت‌های واژن گذشته یا عفونت‌های آمیزشی باشد.

معاینه لگن انجام دهد :پزشک دستگاه تناسلی خارجی شما را از نظر علائم عفونت معاینه می‌کند. در مرحله بعد، او یک ابزار به نام اسپکولوم را در واژن قرار می‌دهد تا دیواره‌های واژن را باز نگه دارد و بتواند واژن و دهانه رحم را بررسی کند.

ترشحات واژن را آزمایش کند: پزشک ممکن است نمونه‌ای از مایع واژن را برای آزمایش بفرستد تا نوع قارچ عامل عفونت را تعیین کند. شناسایی نوع قارچ می‌تواند به او کمک کند تا درمان مؤثرتری برای عفونت‌های مکرر قارچی تجویز کند.

 

درمان عفونت قارچی واژن

درمان عفونت‌های قارچی به شدت ابتلا به آن ارتباط دارد. برای علائم خفیف تا متوسط و دوره‌های کم‌تعداد، پزشک ممکن است درمان‌های زیر را توصیه کند:

درمان عفونت قارچی واژن خفیف تا متوسط و دوره‌های کم‌تعداد

درمان واژینال کوتاه‌مدت :مصرف یک داروی ضدقارچ به مدت سه تا هفت روز معمولا عفونت قارچی را از بین می‌برد. داروهای ضدقارچ که به صورت کرم، پماد، قرص و شیاف در دسترس هستند، شامل کلوتریمازول، میکونازول و ترکونازول هستند. برخی از این داروها بدون نسخه و برخی دیگر فقط از طریق نسخه پزشک در دسترس هستند.

داروی خوراکی تک‌دوز :پزشک ممکن است یک تک‌دوز خوراکی فلوکونازول (دیفلوکان) را تجویز کند. اگر باردار هستید، مصرف داروهای خوراکی توصیه نمی‌شود. برای مدیریت علائم شدیدتر، ممکن است دو دوز را به فاصله سه روز از هم مصرف کنید.

اگر این درمان‌ها علائم شما را برطرف نکرد یا اگر علائم شما ظرف دو ماه برگشت دوباره به پزشک مراجعه کنید.

 

درمان عفونت قارچی شدید و مکرر

در صورتی که علائم شما شدید است یا عفونت‌های قارچی مکرر دارید، پزشک ممکن است درمان‌های زیر را توصیه کند:

درمان واژینال طولانی‌مدت :پزشک ممکن است یک داروی ضدقارچ را که تا دو هفته به صورت روزانه و سپس یک بار در هفته به مدت شش ماه مصرف می‌کنید، تجویز کند.

داروهای خوراکی چنددوزی :پزشک ممکن است به جای درمان واژینال، دو یا سه دوز از یک داروی ضدقارچ خوراکی را تجویز کند. البته، این درمان برای زنان باردار توصیه نمی‌شود.

درمان مقاوم به آزول :پزشک ممکن است استفاده از اسید بوریک را توصیه کند که به صورت یک کپسول در واژن قرار داده می‌شود. این دارو در صورت مصرف خوراکی ممکن است کشنده باشد و فقط برای درمان قارچ کاندیدایی که به داروهای ضدقارچ معمول مقاوم است، استفاده می‌شود.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

در شرایط زیر از پزشک خود وقت بگیرید:

  • اولین بار است که علائم عفونت قارچی را دارید.
  • مطمئن نیستید که آیا عفونت قارچی دارید یا خیر.
  • علائم شما پس از درمان با کرم‌ها یا شیاف‌های ضدقارچ واژینال بدون نسخه تسکین نمی‌یابد.
  • علائم دیگری نیز در شما ایجاد شده است.

اگر در گذشته برای عفونت قارچی تحت درمان قرار گرفته‌اید، ممکن است پزشک نیازی به معاینه مجدد شما نداشته باشد. در غیر این صورت، باید به متخصص زنان مراجعه کنید. قبل از مراجعه به پزشک موارد زیر را بدانید:

  • فهرستی از علائمی که داشته‌اید و مدت‌زمان آنها تهیه کنید.
  • اطلاعات کلیدی، از جمله سایر بیماری‌ها و هر دارو، ویتامین یا مکملی را که مصرف می‌کنید، یادداشت کنید.
  • از استفاده از تامپون یا دوش واژینال قبل از ویزیت خودداری کنید.
  • فهرستی از سؤالاتی که باید از پزشک خود بپرسید تهیه کنید.

 

برای استفاده از خدمات تخصصی پزشکی به کلینیک نوید سلامت، واقع در شرق تهران مراجعه نمایید.

 

24 ژانویه 2024 توسط نوید سلامت 0 دیدگاه

اهمیت تغذیه در سرطان سینه

داروی توانبخشی یکی از بهترین اسرار در مراقبت های بهداشتی است. گرچه این تخصص به اندازه جنگ داخلی آمریکا قدیمی است

29 نوامبر 2023 توسط نوید سلامت 0 دیدگاه

سلامت زنان و چکاب های ضروری سالیانه

داروی توانبخشی یکی از بهترین اسرار در مراقبت های بهداشتی است. گرچه این تخصص به اندازه جنگ داخلی آمریکا قدیمی است