The,Concept,Of,Research,And,Dna,Testing,.,The,Laboratory
9 ژوئن 2024 توسط clinic navid salamat 0 دیدگاه

درباره متخصص ژنتیک بیشتر بدانیم

براساس تعریف و گفته انجمن بیماری‌های پزشکی آمریکا، متخصصان ژنتیک پزشکی با استفاده از آزمایش‌های ژنتیکی مدرن سیتوژنتیک، مولکولی، ژنومی و بیوشیمیایی، به ارزیابی وضعیت‌های مختلف مرتبط با ژن و مشکلات ارثی در انسان‌ها می‌پردازند.

دکتر ژنتیک کیست؟

متخصص ژنتیک، کارشناسی است که تعامل بین ژن‌ها و سلامت انسان را مطالعه می‌کند. این فرد با ارزیابی، تشخیص، مدیریت، درمان و مشاوره افراد در تمام سنین، به بررسی و درمان اختلالات ارثی می‌پردازد.

با روش‌های تشخیصی ژنتیک مولکولی، امکان اجرای مداخلات درمانی برای دکتر ژنتیک به‌وجود می‌‌آید. برای مثال، ارائه مشاوره ژنتیکی و پیشگیری تولد نوزادان با بیماری‌های ارثی، از جمله خدمات کارشناس ژنتیک هستند. متخصصی با تخصص ژنتیک پزشکی، غربالگری را برای بیماری‌های ژنتیکی زیر، انجام می‌دهد:

  • اختلالات تک‌ژنی و کروموزومی
  • ناهنجاری‌های مادرزادی
  • خطاهای ذاتی متابولیسم
  • شرایط چندعاملی
  • اختلالات رایج با عوامل ارثی

نقش متخصصان ژنتیک در کنترل وضعیت سلامت هر جامعه، انکارنشدنی و مهم است.

دکتر ژنتیک چه بیماری‌ها و مشکلاتی را درمان می‌کند؟

اختلالات ژنتیکی زمانی اتفاق می‌افتند که جهشی (تغییر مضر و بیماری‌زا در یک ژن) روی ژن‌ها، تأثیر بگذارد.

ژن‌ها از DNA (اسید دئوکسی ریبونوکلئیک) ساخته شده‌اند و حاوی دستورالعمل‌هایی برای عملکرد سلولی‌اند. آن‌ها، حاوی ویژگی‌هایی هستند که هر انسان را منحصر‌به‌فرد می‌کند. اختلالات ژنتیکی متنوعی در شکل‌های مختلف وجود دارد.

نیمی از ژن‌های هر فرد، از والدین بیولوژیکی او دریافت می‌شوند. ممکن است، جهشی ژنی از یک والدین یا هر دو به ارث برده شود.

اختلالات کروموزومی

این نوع اختلالات، بر ساختارهایی اثر می‌گذارند که DNA را در هر سلول (کروموزوم)، نگه می‌دارد.

اختلالات پیچیده (چندعاملی)

این اختلالات ناشی از ترکیبی از جهش‌های ژنی و عوامل دیگر هستند. اختلالات پیچیده، در اثر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، رژیم غذایی نامناسب، مصرف برخی داروها، تنباکو یا الکل، به‌وجود می‌آیند.

بیماری‌های تک‌ژنی (مونوژنیک)

این گروه از اختلالات ژنتیکی، به‌واسطه جهشی ژنی رخ می‌دهند.

متخصص ژنتیک چه خدماتی ارائه می‌دهد؟

اگر بپرسید که خدمات تخصص ژنتیک چیست و چه سرویس‌هایی ارائه می‌کند، باید به طیف وسیعی از امور اشاره کنیم. این متخصصان، در حوزه‌های گوناگون از بارداری تا اطفال به ارائه خدمات مختلف می‌پردازند.

برنامه‌ریزی برای بارداری

مشاوره ژنتیک قبل از باردارشدن می‌تواند، نگرانی‌های مربوط به اختلالات ژنتیکی نوزاد را از بین ببرد. متخصصان با بررسی شرایط ژنتیکی خانواده، سابقه ناباروری و سقط جنین، به بررسی وضعیت بارداری می‌پردازند.

آن‌ها، بارداری‌های قبلی را بررسی می‌کنند و نقص‌های مادرزادی تحت تأثیر شرایط ژنتیکی را مورد ارزیابی قرار می‌دهند.

مراقبت در در دوران بارداری

مشاوره ژنتیک در دوران بارداری، آزمایش‌های خاصی را تجویز می‌کند. این آزمایش‌ها با بررسی سابقه ناباروری یا مرده‌زایی، می‌توانند مشکلات ژنتیکی احتمالی برای جنین را تشخیص دهند.

نتایج غیر طبیعی آزمایش خون، سونوگرافی، نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی (CVS) یا آمنیوسنتز در این فرایند، با دقت خاصی بررسی می‌شوند.

غربالگری ژنتیکی هم برای تمام زنان باردار، توصیه می‌شود. این فرایند، شامل ارزیابی ابتلای جنین به فیبروز کیستیک، بیماری سلول داسی شکل و شرایط ارثی دیگر است.

مراقبت از کودکان

مشاوره ژنتیک می‌تواند نگرانی‌ها درباره ابتلای کودک به مشکلات ژنتیکی را برطرف کند. با چنین مشاوره‌ای درباره نتایج غیرطبیعی غربالگری نوزادان، نقائص هنگام تولد، ناتوانی ذهنی یا نقص رشد، مورد بررسی قرار می‌گیرند.

بررسی اختلالات طیف اوتیسم (ASD) و مشکلات بینایی یا شنوایی هم در همین دسته قرار می‌گیرند.

مدیریت سلامتی

مشاوره ژنتیک برای بزرگسالان، شامل وضعیت‌های مختلفی است:

ارزیابی وضعیت قلب و عروق : در صورت داشتن علائم بیماری یا سابقه خانوادگی امراض مختلف، پیگیری چنین مشاوره‌ای مفید خواهد بود.

پیگیری ابتلا به سرطان های ارثی: سندرم ارثی سرطان سینه و تخمدان (HBOC)، دیستروفی عضلانی و سایر بیماری‌های عضلانی، از جمله مشکلات ارثی هستند که امکان دارد در بزرگسالی رخ می‌دهد.

پس از جلسه مشاوره ژنتیک، ممکن است تصمیم به انجام آزمایش ژنتیک گرفته شود. مشاوره ژنتیک بعد از آزمایش، می‌تواند به درک بهتر نتایج آزمایش و گزینه‌های درمانی کمک کند.

روش‌های تشخیص در تخصص ژنتیک چیست؟

سابقه خانوادگی ابتلا به مشکلات ژنتیکی، احتمال دچارشدن هر فرد به آن‌ها را افزایش می‌دهد. آزمایش‌ها می‌توانند نسبت به ابتلا به وضعیت‌های ژنتیکی، هشدار بدهند.

از روش‌های تشخیصی مختلفی برای بررسی مشکلات ژنتیکی و اختلالات ارثی استفاده می‌شود، روش‌هایی همچون:

آزمایش حامل

این آزمایش خون، نشان می‌دهد که آیا شما یا همسرتان دارای جهش مرتبط با اختلالات ژنتیکی هستید یا خیر. چنین آزمایشی برای افرادی توصیه می‌شود که قصد بارداری دارند؛ حتی اگر سابقه خانوادگی نداشته باشند.

غربالگری قبل از تولد

آزمایش غربالگری معمولاً شامل آزمایش خون از یک فرد باردار است. چنین آزمایشی مشخص می‌کند که چقدر احتمال وجود نوعی بیماری کروموزمی در جنین وجود دارد.

تست‌های تشخیصی قبل از تولد

با تست‌های تشخیصی، مشخص می‌شود که آیا جنین در حال رشد، در خطر ابتلا به اختلالات ژنتیکی قرار دارد یا خیر. برای آزمایش قبل از تولد، از نمونه مایع رحم (آمنیوسنتز) استفاده می‌شود.

غربالگری نوزادان

این آزمایش از نمونه خون نوزاد تازه متولد‌شده، استفاده می‌کند. تشخیص اختلالات ژنتیکی در اوایل زندگی، می‌تواند منجر به ارائه مراقبت‌های لازم در زمان مناسب شود.

5 ژوئن 2024 توسط clinic navid salamat 0 دیدگاه

علت گرفتگی عضلات پا در شب

هنگام گرفتگی، عضلات پا به طور ناگهانی سفت و دچار درد می‌شوند. گاهی این درد به قدری شدید است که ما را از خواب بیدار می‌کند. این وضعیت ممکن است چندین دقیقه یا فقط چند ثانیه ادامه داشته باشد.

گرفتگی شبانه پا هم در بزرگسالان شایع است و هم در کودکان؛ اما با افزایش سن، احتمال وقوع آن بیشتر می‌شود. این نوع گرفتگی در 50 تا 60 درصد بزرگسالان و حدود 7 درصد کودکان گزارش شده است. همچنین این مشکل در میان زنان شایع‌تر است. حدود نیمی از افراد بالای 50 سال به گرفتگی عضلات در هنگام شب دچار می‌شوند.

بیش از 20 درصد افرادی که گرفتگی پا در شب را تجربه می‌کنند، در طول روز نیز علائم آن را دارند. در این موارد، علائم گرفتگی بسیار آزار دهنده و مزاحم است؛ از این رو افراد می‌بایست به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشند.

گرفتگی شبانه ماهیچه پا دردناک و ناتوان‌کننده است و به طور متوسط هر بار به مدت 9 دقیقه طول می‌کشد. گاهی ممکن است پس از هر بار گرفتگی شدید، چندین ساعت نیز گرفتگی‌های راجعه (برگشتی) را تجربه کنید. گاهی نیز ممکن است درد بیشتر از 9 دقیقه طول بکشد.

گرفتگی پا معمولاً شب‌ها اتفاق می‌افتد و باعث بی‌خوابی می‌شود. در این حالت، معمولاً ماهیچه عقبی ساق پا درگیر می‌شود، اما گرفتگی کف پا و ران نیز شایع است.

 

علت گرفتگی شبانه عضلات پا چیست؟

نظرات مختلفی درباره دلایل و درمان‌های این گرفتگی‌ها وجود دارند؛ اما به گفته اغلب کارشناسان حوزه پزشکی هیچ‌کس نمی‌داند چرا گرفتگی‌های پا رخ می‌دهند. با این حال دلایلی وجود دارد که احتمال می‌رود بیش از دیگر دلایل در بروز گرفتگی شبانه عضلات پا دخیل باشد، این دلایل عبارت‌اند از:
۱. خوابیدن در وضعیتی نامناسب: زمانی که به شکم روی تخت می‌خوابید، پا اغلب در یک وضعیت خمیدگی قرار می‌گیرد که ماهیچه‌های ساق پا را کوتاه‌تر می‌کند. زمانی که پا برای مدتی طولانی در این وضعیت قرار می‌گیرد؛ حتی کوچک‌ترین حرکت‌های پا می‌توانند محرک یک گرفتگی باشند. خوابیدن به پهلو یا برخی وضعیت‌های دیگر که انگشت‌های شست پا در حالتی خنثی قرار می‌گیرند، ممکن است برای این عضلات بهتر باشند.

۲. نداشتن کشش در برخی ماهیچه‌ها: برخی پژوهش‌گران این تئوری را مطرح کرده‌اند که سبک زندگی مدرن مقصر اصلی گرفتگی‌های پا محسوب می‌شود. در شرایطی که اجداد ما زمان زیادی را صرف چمباتمه زنی – وضعیتی که موجب کشش تاندون‌ها و ماهیچه‌های پا می‌شود – می‌کردند، زندگی معاصر نیاز به انجام آن را تقریبا از بین برده است. همچنین شواهدی وجود دارند که سبک‌های زندگی کم تحرک ما طول ماهیچه، تاندون و انعطاف‌پذیری آن‌ها را کاهش داده که ممکن است به گرفتگی منجر شود.

۳. کم‌آبی بدن: برخی شواهد نشان می‌دهند که کم‌آبی بدن می‌تواند موجب گرفتگی‌های ماهیچه‌ای شبانه شود. همان‌گونه که پیش‌تر اشاره شد، میزان گرفتگی‌های شبانه پا در فصل تابستان بیشتر از فصل زمستان است. این نشان می‌دهد که گرما و همچنین تعادل مایع احتمالا بر تجربه گرفتگی‌های ماهیچه‌ای اثرگذار هستند. کم‌آبی بدن ممکن است تعادل الکترولیت را در خون از بین ببرد که می‌تواند یکی از محرک‌های گرفتگی باشد.

۴. تغییر فصل: گرفتگی‌های شبانه پا در تابستان شایع‌تر از زمستان هستند. توجه به این نکته اهمیت دارد که گرفتگی‌های ماهیچه پا به واسطه مسائل عصبی و نه اختلالات ماهیچه‌ای رخ می‌دهند. آزمایش‌های الکترومیوگرافی نشان داده‌اند اعصابی که از ستون فقرات به سمت ساق پا می‌روند، موجب این گرفتگی‌های ماهیچه‌ای می‌شوند. رشد و ترمیم عصبی فعال‌تر در تابستان به واسطه سطوح بیشتر ویتامین D می‌تواند از دلایل تجربه هرچه بیشتر گرفتگی‌های پا در این فصل باشند. بدن در مواجهه با نور خورشید ویتامین D تولید می‌کند و زمانی که سطوح این ماده مغذی افزایش می‌یابد، بدن ممکن است ترمیم عصبی را تسریع کند که احتمال گرفتگی‌های پا را افزایش می‌دهد.

۵. ورزش شدید: ورزش شدید با گرفتگی‌های ماهیچه پیوند خورده است. فشار بیش از حد بر ماهیچه‌ها و خستگی می‌توانند گرفتگی‌های ماهیچه را افزایش بدهند. این شرایط حتی بین ورزش‌کاران حرفه‌ای نیز رخ می‌دهد. در شرایطی که تامین آب مورد نیاز بدن ممکن است کمک کند، روش خاصی برای پیشگیری از این نوع گرفتگی‌های ماهیچه ناشی از فعالیت شدید و بیش از حد وجود ندارد.

۶. کمبود مواد مغذی: برخی شواهد نشان می‌دهند که نامتعادل بودن کلسیم، منیزیم و پتاسیم در گرفتگی‌های ماهیچه نقش دارند. هریک از این الکترولیت‌ها به حفظ تعادل مایع در خون و ماهیچه‌ها کمک می‌کنند و از این رو منطقی است که کمبود آن‌ها به تجربه گرفتگی ماهیچه منجر شود. با این وجود نتایج مطالعات در این زمینه یک‌دست نیستند و برای بیان این که کمبود این مواد مغذی به طور مستقیم بر گرفتگی ماهیچه تاثیر می‌گذارند، نیاز به پژوهش‌های بیشتری دارد.

۷. ایستادن طولانی مدت: پژوهش‌ها نشان داده‌اند افرادی که مدت زمان زیادی را در طول روز در حالت ایستاده سپری می‌کنند، نسبت به افرادی که در حالت نشسته بوده‌اند، احتمال بیشتری دارد که گرفتگی‌ پا را تجربه کنند. زمانی که ایستاده‌اید؛ اما حرکتی ندارید، آب و خون در قسمت پایینی بدن جمع می‌شود. این ممکن است به نامتعادل بودن مایع؛ همچنین ماهیچه و تاندون کوتاه‌تر منجر شود که همگی می‌توانند در گرفتگی ماهیچه نقش داشته باشند.

۸. بارداری: بارداری نیز با تکرر بیشتر گرفتگی پا پیوند خورده است که احتمالا افزایش وزن و اختلال در گردش خون در این زمینه موثر هستند. همچنین بنابر گزارش انجمن بارداری آمریکا ممکن است فشار ناشی از رشد جنین بر رگ‌های خونی و اعصاب مادر موجب این شرایط شود.

۹. مصرف برخی داروها: دارو‌های ادرارآور و دارو‌های آسم به نظر می‌رسد با خطر بیشتر گرفتگی‌های ماهیچه در شب ارتباط دارند. ممکن است این دارو‌ها اثر تحریک کننده بر نورون‌ها و گیرنده‌های حرکتی داشته باشند که می‌تواند احتمال تجربه گرفتگی‌های ماهیچه را افزایش بدهد.

۱۰. افزایش سن: پیری نیز ممکن است در گرفتگی پا نقش داشته باشد. از دست دادن نورون‌های حرکتی با افزایش سن و تقریبا از اوایل دهه پنجم زندگی آغاز می‌شود و گرفتگی‌های ماهیچه شایع‌تر می‌شوند. تمرینات قدرتی و تعادلی ممکن است به حفظ عملکرد ماهیچه‌ها و سیستم عصبی کمک کنند تا از بروز گرفتگی‌ها پیشگیری شود.

۱۱. برخی بیماری‌ها: دیابت، پرفشاری خون، آرتریت، بیماری‌های عصبی و افسردگی همگی با گرفتگی‌های پا پیوند خورده‌اند. در برخی موارد دارو‌ها همان‌گونه که پیش‌تر اشاره شد، می‌توانند مقصر اصلی باشند؛ اما برخی از این شرایط مثل دیابت و بیماری عصبی می‌توانند موجب اختلال یا حتی مرگ اعصاب شوند که ممکن است به گرفتگی ماهیچه منجر شود.

۱۲. تغذیه نامناسب: کمبود کلسیم (هیپوکلسمی) و یا کمبود منیزیم که دو عنصر کمیاب در بدن هستند و وظیفه ایجاد تکانه‌های عصبی و روند انقباض عضله را به عهده دارند، از دیگر علل گرفتگی عضلانی در شب هستند. کمبود کلسیم و منیزیم همچنین ممکن است به کشش عضلات منجر شوند. همچنین کمبود پتاسیم با ایجاد ضعف عضلانی ریسک ابتلا به گرفتگی عضلانی در شب را بالا می‌برد. کمبود هرکدام از این مواد معدنی می‌تواند منجر به گرفتگی یا سایر مشکلات مربوط به عضلات شود. علاوه‌بر این برخی از ویتامین‌های گروه B به‌خصوص ویتامین B۱۲ بر عملکرد ماهیچه‌های بدن تأثیر می‌گذارند.

۱۳. سوء مصرف برخی مواد: سوء مصرف الکل می‌تواند روی هورمون پاراتیروئید که مسئول تنظیم کلسیم است، اثرگذار باشد. اعتیاد به الکل نیز می‌تواند منجر به کمبود منیزیم شود. استفاده بیش از حد از الکل باعث کم شدن آب بدن به دلیل اثر دیورتیک آن می‌شود. سیگار کشیدن نیز موجب بیماری عروق محیطی و بیماری انسدادی مزمن راه‌های هوایی است که هر دو این بیماری‌ها میزان اکسیژن خون را کم می‌کنند.

 

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

در بسیاری از موارد گرفتگی شبانه عضلات پا موقتی است و پس از مدتی با برطرف شدن عامل اصلی گرفتگی همچون خستگی یا کمبود آب بدن برطرف می‌شود؛ اما درد ناشی از گرفتگی شبانه عضلات پا گاه به طور مداوم ادامه دارد و باعث بیدار شدن مکرر فرد از خواب می‌شود. در شرایط زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:
ــ گرفتگی شدید و دائمی عضلات
ــ گرفتگی شبانه عضلات بعد از تماس با یک ماده سمی مثل سرب
ــ کاهش کارآیی فرد و انجام فعالیت‌های روزانه به‌سختی؛ زیرا گرفتگی عضلات پا باعث پریدن مکرر از خواب شب می‌شود
ــ مشاهده ضعف و تحلیل عضلات پا همراه با گرفتگی آن‌ها

30 می 2024 توسط clinic navid salamat 0 دیدگاه

دلایل و درمان سردرد های تابستانی و گرما

در فصل تابستان احتمال سردرد بسیار افزایش پیدا می‌کند و تحقیقات بسیار این موضوع را ثابت کرده‌اند؛ هرچند که علت سردرد در تابستان می‌تواند بسیار متنوع باشد، اما باز هم به‌هرحال آمار سردرد در تابستان بسیار بیشتر است.

سردرد تابستانی یا همان سردردهای ناشی از گرما، تا حدودی با دیگر سردردها متفاوت هستند و می‌تواند آن‌ها را به‌راحتی شناسایی کرد. سردرد تابستان، سردردی است که بیشتر در ناحیه شقیقه‌ها یا پشت سر احساس می‌شود. برای توصیف آن نیز می‌توان گفت که و به طور یکنواخت و نبض‌دار ادامه پیدا می‌کند و فرد را به این شکل اذیت می‌کند. بسته به علت سردرد های تابستانی، وخامت و شدت آن می‌تواند متفاوت باشد.

از جمله مهم‌ترین نشانه های سردرد تابستانی همراه با «گرمازدگی» می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • سرگیجه
  • حالت تهوع
  • ضعف و گاهی غش
  • گرفتگی یا کشیدگی عضلات
  • تشنگی و عطش شدید که به‌سختی رفع می‌شود

مواردی که در بالا ذکر شدند، علائم سردرد تابستانی همراه با گرمازدگی بودند. ولی اگر دچار گرمازدگی نشده باشید ، علائم شما احتمالاً به شرح زیر خواهد بود:

  • احساس درد در ناحیه شقیقه و پشت سر، به‌صورت نبض‌دار و ممتد
  • خستگی و کوفتگی در نواحی مختلف بدن
  • حساسیت به نور
  • کم‌آبی و بی‌آبی بدن همراه با تشنگی

علل و دلایل سردرد های تابستانی

اکنون به اصل مطلب دلایل و درمان سردرد های تابستانی رسیدیم. در این یخش، قصد داریم که دلایل این نوع سردرد را در کنار هم مرور کنیم. لازم است بدانید که علت سردرد های تابستانی، صرفاً به دلیل گرمای هوا نیست؛ بلکه علت بروز آن، به واکنش بدن ما نسبت به گرما بستگی دارد.

بدن همه ما به‌گونه‌ای طراحی شده است که در برابر گرما مقاومت نشان دهد و خودش را خنک نگه دارد. حال اگر دمای هوا بیش از اندازه بالا رفته باشد و بدن ما نیز مقاومت کمی از خود نشان دهد، احتمال اینکه در نهایت به سردرد تابستانی دچار شویم، بسیار بیشتر خواهد شد.

از جمله دلایل سردرد های تابستانی، می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

۱. اشعه آفتاب

هرچند که خواص و مزایای ویتامین D را نمی‌توان در نور آفتاب نادیده گرفت، اما باز هم قرارگرفتن بیش از اندازه در نور آفتاب، می‌تواند منجر به بروز سردردهای تابستانی باشد.

۲. نور روشن

این مورد بیشتر در کسانی که دچار میگرن هستند رخ می‌دهد. حضور طولانی‌مدت در جاهایی که نور روشن و خیره‌کننده دارد نیز می‌تواند از دیگر دلایل بروز سردرد تابستانی باشد.

۳. رطوبت بالا

رطوبت بالای هوا نیز یکی دیگر از علل سردرد های تابستانی است. به‌خصوص برای کسانی که از آب‌وهوای خشک وارد نواحی مرطوب می‌شوند، این مورد بیشتر رخ خواهد داد.

۴. فشار هوای بالا

احتمالا لفظ دوهوا شدن را بارها شنیده‌اید. این لفظ در حقیقت همان تغییر در فشار هواست و معمولاً با مسافرت به شهری دیگر، چنین چیزی رخ می‌دهد.

۵. کم‌آبی

نوشیدن آب به‌اندازه کافی برای بدن ضروری است. اگر نوشیدن آب و آبرسانی به بدن برای مدت طولانی متوقف شود، باید انتظار سردرد تابستانی را نیز داشته باشید. شربت خاکشیر خوش یکی از بهترین نوشیدنی‌ها برای رفع کم‌آبی بدن است.

۶. آلودگی هوا

در فصل تابستان، آلودگی هوا بیشتر شده و به دنبال آن، افراد به سردرد تابستانی نیز بیشتر دچار می‌شود. گازها و مواد شیمیایی موجود در هوا، عامل اصلی بروز سردرد هستند.

راهکارهای درمان سردرد های تابستانی

اگر برایتان مقدور است، تا حد ممکن در روزهای گرم از خانه بیرون نروید و اوقات خود را در محیط‌ های سایه و خنک بگذرانید. اگر مجبور شدید که از خانه بیرون بروید، حتماً از عینک آفتابی و کلاه با تهویه مناسب استفاده کنید. سعی کنید که کار خود را محیط‌های بسته و با تهویه مطبوع و حتی‌الامکان خنک‌، انجام دهید.

کم‌آبی بدن از مهم‌ترین دلایل است. به همین دلیل، با گرم شدم هوا، مصرف آب و نوشیدنی‌های خنک را افزایش دهید.

از جمله راهکارهای درمان سردرد های تابستانی در خانه، می‌توانیم به این موارد اشاره کنیم:

  • استفاده از روغن اسطوخودوس یا نعناع فلفلی
  • استفاده از کمپرس یخ یا آب سرد
  • نوشیدنی‌های خنک و یا دم‌نوش‌های سرد
  • مصرف قرص‌های خانگی مثل استامینوفن یا ایبوپروفن

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

معمولاً سردرد ناشی از کم‌آبی بدن یا تغییر در آب‌وهوا، به‌خودی‌خود بعد از دو سه ساعت رفع می‌شود. اما بعضی اوقات، برخی از علائم سردرد تابستانی، زنگ هشداری هستند برای اینکه به پزشک مراجعه کنیم.

اگر هر یک از علائم زیر را مشاهده کردید، بهتر است که سریعاً به پزشک مراجعه کنید:

  • حالت تهوع و استفراغ
  • تب بالا در حدود ۳۹ درجه یا بیشتر
  • تیر کشیدن در ناحیه سر و دردهای ناگهانی
  • اختلال در گفتار، گیجی یا عدم تعادل
  • رنگ‌پریدگی یا عرق سرد
  • بی‌اشتهایی یا عطش غیرعادی

 

27 می 2024 توسط clinic navid salamat 0 دیدگاه

کاهش اشتهای کودکان: نشانه‌ چیست؟

بی‌ اشتهایی در کودکان می‌تواند نگران‌کننده باشد، اما اغلب دلایل مختلفی دارد و معمولاً موقتی است. در اینجا یک توضیح اولیه و کامل درباره بی‌اشتهایی کودکان آورده شده است:
بی‌ اشتهایی کودکان چیست؟ بی‌اشتهایی، که به آن انورکسیا نیز گفته می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که کودک تمایلی به خوردن غذا ندارد. این می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله بیماری، استرس، یا حتی مراحل رشدی خاص رخ دهد.

علل بی‌اشتهایی در کودکان

  • بیماری‌ها: سرماخوردگی، عفونت‌ها، و یا مشکلات گوارشی می‌توانند باعث کاهش اشتها شوند.
  • مراحل رشدی: هنگامی که کودکان شروع به راه رفتن یا دویدن می‌کنند، ممکن است به بازی کردن بیشتر از نشستن برای خوردن غذا علاقه نشان دهند.
  • استقلال طلبی: گاهی اوقات کودکان برای نشان دادن استقلال خود، غذا خوردن را کنار می‌گذارند.

راهکارها برای مقابله با بی‌اشتهایی کودکان

ارائه تنوع در غذا: ارائه غذاهای مختلف و جدید می‌تواند به افزایش علاقه کودک به غذا خوردن کمک کند
حفظ زمان‌بندی وعده‌های غذایی: داشتن برنامه ثابت برای وعده‌های غذایی و میان‌وعده‌ها می‌تواند به کودک کمک کند تا الگوی غذایی سالم‌تری داشته باشد
دوری از حواس‌پرتی‌ها: حذف اسباب‌بازی‌ها و کتاب‌ها از میز غذا می‌تواند به تمرکز کودک بر روی غذا خوردن کمک کند
اگر بی‌اشتهایی کودک بیش از چند روز طول بکشد یا با کاهش وزن همراه باشد، مشورت با پزشک توصیه می‌شود تا علت زمینه‌ای بررسی و درمان شود
“با فرزندان بزرگترتان درباره روزشان گفتگو کنید و در جریان پیشرفت تحصیلی و اجتماعی‌شان قرار بگیرید. این کار به حفظ ارتباط درون خانواده کمک می‌کند.” هنگام غذا خوردن، کتاب‌ها، اسباب‌بازی‌ها و دیگر عوامل حواس‌پرتی را از میز دور نگه دارید تا همه بتوانند به خوردن غذا توجه کنند. زمان‌های مشخصی برای وعده‌های غذایی و میان‌وعده‌ها تعیین کنید، حتی اگر فرزندتان تصمیم به نخوردن بگیرد. به فرزندتان روزانه سه وعده غذایی و دو میان‌وعده سالم ارائه دهید، با توجه به سن او. “تا زمانی که زمان‌بندی مشخصی برای غذا خوردن دارید و فرزندتان می‌داند که فرصت بعدی برای خوردن چه زمانی است، اشکالی ندارد که او تصمیم بگیرد در هر وعده غذایی در همه پیشنهادات شما شرکت نکند،” دکتر سویک می‌گوید. “ نباید غذای اضافی خارج از این زمان‌بندی‌های مشخص و میان‌وعده‌های سالم ارائه دهید.” در کل، سعی کنید زمان غذا خوردن را به یک مناسبت خوشایند تبدیل کنید، نه یک رویداد ناخوشایند برای فرزندتان.

برای تشویق کودکی که اشتهای کمی دارد به خوردن غذا، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

برنامه‌ریزی وعده‌های غذایی: سه وعده غذایی و دو تا سه میان‌ وعده را در زمان‌های مشخصی از روز ارائه دهید
محدود کردن میان‌وعده‌ها و نوشیدنی‌ها: بین وعده‌های غذایی اصلی، از دادن میان‌ وعده‌ها و نوشیدنی‌هایی غیر از آب خودداری کنید تا اشتهای کودک برای خوردن غذاهای جامد افزایش یابد.
ارائه نوشیدنی‌ها در وسط یا انتهای وعده غذایی: به جای ابتدای وعده، نوشیدنی‌ها را در وسط یا انتهای غذا ارائه دهید
خوردن غذا در محیطی با کمترین حواس‌پرتی: وعده‌های غذایی را در اتاقی با کمترین میزان حواس‌پرتی و بدون اسباب‌بازی‌ها و کتاب‌ها ارائه دهید
تشویق به فعالیت قبل از وعده‌های غذایی: فعالیت‌های بدنی می‌توانند اشتهای کودک را افزایش دهند
الگو بودن در خوردن: خودتان انواع مختلف غذاها را بخورید و در زمان وعده‌های غذایی با کودک تعامل داشته باشید
اجبار نکردن به خوردن: اجبار کودک به خوردن می‌تواند باعث اضطراب و مقاومت در برابر خوردن شود
این راهکارها می‌توانند به شما کمک کنند تا کودکتان را به خوردن غذا تشویق کنید و اشتهای او را بهبود ببخشید.

مکمل‌هایی برای افزایش اشتهای کودکان وجود دارند که می‌توانند به بهبود اشتها و وزن‌گیری کمک کنند. این مکمل‌ها معمولاً حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند که برای رشد سالم کودکان ضروری می‌باشند، مانند ویتامین‌های گروه B، ویتامین D و زینک
با این حال، مهم است که قبل از شروع هرگونه مکمل، با پزشک مشورت کنید. پزشک می‌تواند تشخیص دهد که آیا کودک شما واقعاً به مکمل نیاز دارد و اطمینان حاصل کند که مکمل انتخابی با نیازهای تغذیه‌ای و سلامتی کودک شما مطابقت دارد. همچنین، پزشک می‌تواند دوز مناسب را تعیین کرده و اطمینان حاصل کند که مکمل‌ها با داروهای دیگری که کودک ممکن است مصرف کند، تداخل نداشته باشند
در مورد اینکه آیا مکمل‌ها می‌توانند آسیب بزنند، معمولاً اگر طبق دستور پزشک مصرف شوند، بی‌خطر هستند. اما مصرف بیش از حد برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند مضر باشد. به همین دلیل، مهم است که از مکمل‌ها فقط طبق دستور پزشک استفاده شود و از مصرف خودسرانه آن‌ها خودداری شود.

23 می 2024 توسط clinic navid salamat 0 دیدگاه

راهکارها و درمان‌های موثر برای وزوز گوش

داروی توانبخشی یکی از بهترین اسرار در مراقبت های بهداشتی است. گرچه این تخصص به اندازه جنگ داخلی آمریکا قدیمی است

15 می 2024 توسط clinic navid salamat 0 دیدگاه

نکات کلیدی موفقیت در امتحانات

شرایط فیزیکی و ذهنی وجود دارد که عملکرد شما در حین امتحان را تحت تأثیر قرار می‌‌دهد. بنابراین دانستن نکات ومواردی که می تواند به موفقیت شما کمک بیشتری نماید خالی از لطف نخواهد بود .

اکنون که در زمان برگزاری امتحانات پایان سال قرار داریم ضمن آرزوی موفقیت برای شما لازم می بینم نکاتی چند در زمینه شیوه های کسب موفقیت و کارایی بیشتر در امتحان را یادآور شوم . زیرا امتحان معیار ارزشیابی دانسته‌ها و توانایی‌های شماست و شما می‌‌توانید از آن به عنوان ابزاری برای ارزیابی مهارت های یادگیری خود استفاده کنید. اما شرایط فیزیکی و ذهنی وجود دارد که عملکرد شما در حین امتحان را تحت تأثیر قرار می‌‌دهد. بنابراین دانستن نکات ومواردی که می تواند به موفقیت شما کمک بیشتری نماید خالی از لطف نخواهد بود .

 

براي موفقيت بيش‌تر در درس‌های خود در فصل امتحانات، نکات زير را رعايت کنيد.

 

1- يک برنامه‌ی شخصي برای اجرای بهتر برنامه‌‌ی امتحانات داشته باشيد. اگر متوجه شديد که بر روی يک درس خاص ميزان تسلط‌تان کم است و بايد زمان بيش‌تری را صرف کنيد از زمان درس‌هايی که تسلط‌تان بيش‌تر است کمی براي جبران و کار کردن بيش‌تر اين مباحث استفاده کنيد.

2- سعی کنيد قبل از شروع هر درس بر روی مباحث آن طبقه‌بندی ويژه‌ای داشته باشيد اين‌که:

–     کدام مبحث را خوب بلد هستيد؟

–     کدام مبحث بسيار مهم است؟

–     کدام مبحث نياز به توجه بيش‌تری دارد؟

–     کدام مبحث اولويت اول را برای مطالعه دارد؟

–      و …

 

3- براي خواندن فصل‌هايی که به يکديگر وابسته نيستند ابتدا سعی کنيد فصل‌‌هايی را اولويت اول مطالعه قرار دهيد که ارزش نمره‌اي بالاتری دارند و اين فصل‌ها را بيش‌تر بخوانيد و بعد از خواندن و تسلط بر آن‌ها به سراغ فصل‌های ديگر برويد.

4- تمام مثال‌ها و تمرين‌های کتاب درسی را حل کنيد و تلاش کنيد که به جواب آخر برسيد. اگر پاسخ اشتباه بود علت را بررسی کنيد و يک بار ديگر سؤال را برای خود حل کنيد.

5- بعد از اين‌که کتاب درسی را کامل کار کرديد سعی کنيد از مجموعه‌سؤالات امتحانات نهايی برای افزايش تسلط و تمرين بيش‌تر خود استفاده کنيد. تقريباً تيپ سؤالات امتحانات نهايی يکی است و شما با کار کردن اين کتاب با آمادگی ذهنی کامل سر جلسه حاضر می شويد.

6- هنگام مطالعه يک برگه برای يادداشت‌برداری نکات مهم و فرمول‌هايی که فکر مي‌کنيد مهم هستند داشته باشيد.

7- نکات سؤالات مهم و سؤالاتی را که اشتباه پاسخ داده‌ايد برای خود يادداشت کنيد.

8- روز قبل از امتحان می توانيد از اين يادداشت‌ها برای مرور نکات مهم خود استفاده کنيد.

9- روز قبل از امتحان از کلاسور ارزيابی براي مرور مهم‌ترين نکاتي که در طي يک سال در آزمون‌های کانون جمع‌آوري کرده‌ايد استفاده کنيد.

10- سر امتحان سعی کنيد سؤالات را با دقت بخوانيد و زير قسمت‌های مهم سؤال خط بکشيد. مثلاً اين‌که سرعت را بر اساس کيلومتر بر ساعت يا متر بر ثانيه می خواهند.

11- در حين امتحان اگر متوجه شديد که سؤال را بلد نيستيد خود را درگير آن نکنيد؛ زيرا وقت‌تان را از دست می دهيد و دچار استرس می شويد و باعث می شود حتی سؤالاتی را که بلد هستيد نتوانيد به خوبی جواب دهيد.

 نکات سؤالات مهم و سؤالاتی را که اشتباه پاسخ داده‌ايد برای خود يادداشت کنيد

12- اگر سؤال وقت‌گير بود در کنار آن علامت ضربدر بزنيد و ابتدا سؤالاتی را که آسان هستند پاسخ دهيد و بعد بر روي سؤالات وقت‌گير تمرکز کنيد.

13- سعی کنيد پاسخ‌‌نامه‌تان بسيار تميز و خوانا باشد تا در اثر بدخطی و نامنظم بودن پاسخ‌های تان، پاسخ شما توسط تصحيح‌کننده اشتباه تشخيص داده نشود و نمره‌تان کم نشود.

14- در سؤالات محاسباتی،  دورِ جواب آخر کادر بکشيد.

15- در پايان امتحان، پاسخ‌های خود را دوباره بررسی کنيد و برای ترک جلسه‌ی امتحان عجله نداشته باشيد.

16- با آمادگی کامل و به موقع در سر جلسه امتحان حاضر شوید.

17- آرام ولی هشیار باشید و در سر جای خود با آرامش و گامهای آهسته مستقر شوید.

18- اگر امتحان در کلاس خودتان برگزار می شود سعی کنید در جای همیشگی خود در کلاس بنشینید.

19- یاد خداوند و کمک گرفتن از او و تلاوت آیاتی چند از قران کریم میتواند آرامش را به شما هدیه دهد . ((یاد خداوند آرام بخش دلهاست ))

20- اگر در جلسه امتحان دچار آشفتگي و اضطراب شديد از تكنيك‌های وقفه آزمون استفاده كنيد؛ براي چند دقيقه امتحان را رها كنيد و كارهاي زير را انجام دهيد:

– تحرك جسمانی و كشش عضلانی: پا را كف زمين گذاشته و ستون فقرات خود را كاملا عمودی و صاف نگه داريد.

– يك ماده قندی مانند خرما يا شكلات در دهان بگذاريد.

– نفس عميق بكشيد، چند ثانيه نگه داريد و بعد به طور كامل آرام بيرون دهيد و تا 3 بار تكرار كنيد.

    21- در جلسه امتحان هر مسئله و مشکلی را که انرژی مفید شما را کاهش می دهد و ذهن را درگیر می کند حذف نمایید.

    22- توجه داشته باشید نگاه کردن به دیگر دانش آموزان و نحوه عملکرد آنان می تواند موجب اضطراب زیادی در حین امتحان شود. مانند دیدن دانش آموزی که تند تند مي‌نويسند يا… .. بنابراین تمام توجه خود را بر روی ورقه امتحانی تان متمرکز نمایید تا آرامش بیشتری داشته باشید.

    در پايان امتحان، پاسخ‌های خود را دوباره بررسی کنيد

    23- برای برداشتن برگه امتحان چند لحظه مکث کرده و آنرا با آرامش برذارید .

    24- در نوشتن پاسخ ها با دقت عمل کنید و خود را به جای معلمی قرار دهید که می خواهد همین برگه امتحانی را صحیح کند.

    25- حتما وقت را در نظر بگيريد و زمان را تنظیم کنید .

    26- در ابتدا نگاهی گذرا به سؤالات بیندازید. حدودا 10% از وقت خود را برای این کار صرف کنید. کلمات کلیدی ( در سؤالات ) را مشخص کنید و برای پاسخ دادن به سؤالات زمان‌بندی کنید. در حالی‌که سؤالات را می‌‌خوانید، نکاتی که به ذهن‌تان می‌‌رسد و می‌‌توانید مفید باشد را در کنار آن‌ها یادداشت کنید.

    27- برای پاسخ‌گویی به سؤالات از یک برنامه منظم پیروی کنید. ابتدا به سؤالات ساده تر پاسخ دهید و بعد به آن‌ها که نمره بیش‌تری دارند. سپس به ترتیب به سوالاتی پاسخ دهید که:

    – مشکل تر هستند.

    – جواب دادن به آن‌ها وقت بیش‌تری می‌‌گیرد.

    – نمره کم‌تری دارند.

    – اگر پاسخ سوالی را نمي‌دانيد، هرگز روي سوال ترمز نكنيد كه موجب هدر رفتن وقت می شود.

     

    28- در امتحانات تستی برای انتخاب پاسخ درست دقت کنید.

    – ابتدا پاسخ‌هایی را که می‌‌دانید اشتباه است، کنار بگذارید.

    – اگر تست نمره‌ی منفی ندارد، از بین پاسخ‌های باقی مانده، پاسخ صحیح را انتخاب نمایید و یا حدس بزنید.

    – اگر امتحان نمره منفی دارد و شما دلیل خاصی برای انتخاب پاسخ خود ندارید، حدس نزنید.

    – شک نکنید، معمولا اولین گزینه ای که انتخاب می‌‌کنید، پاسخ صحیح است. پس پاسخ خود را تغییر ندهید، مگر اینکه واقعا به نتیجه‌ی قطعی رسیده باشید.

     

    29- در امتحانات تشریحی، قبل از پاسخ دادن به سؤالات خوب فکر کنید.

    – ابتدا نکات مهمی را که راجع به سؤالات به دهنتان می‌‌رسد، در چرک نویس یادداشت کنید.

    – این نکات را به ترتیب شماره گذاری کنید.

    – سپس آن‌ها را تنظیم کرده و پاک‌نویس کنید.

     

    30- در پاسخ به سؤالات تشریحی، به اصل موضوع بپردازید و حاشیه نروید.

    – در جمله‌ی اول موضوع اصلی را بیان کنید.

    – مقدمه ای برای آن بنویسید.

    – سپس موضوع را با جزئیات بیش‌تری شرح دهید.

    – به سؤال توجه کنید و فقط به آنچه از شما خواسته شده پاسخ دهید. از توضیحات غیر ضروری و مثال‌های اضافی بپرهیزید.

     

    31- 10% از وقت امتحان را برای مرور مطالب کنار بگذارید.

    – در انتها تمام سؤالات را مرور کنید.

    – مطمئن شوید که به تمام سؤالات پاسخ داده اید.

    – پاسخ‌ها را یک بار دیگر بخوانید و در صورت لزوم جمله بندی، املای کلمات و … را تصحیح کنید.

     

    32- سعی نمایید به سئوالات با خودکار آبی پاسخ داده و حتما خوش خط و مرتب بنویسید . شكل‌ها را با دقت رسم كنيد كه تصحيح‌كننده ورقه شما از خواندن آن لذت ببرد و قطعا در تصحيح برگه شما موثر است.

    33- بدانید که همیشه یک پاسخ ضعیف و ناقص بهتر از هیچ است.

     

     

    نکات تغذيه ای برای دانش آموزان در ايام امتحانات

     

    – دانش آموزان در اين ايام هرگز صبحانه خوردن را فراموش نکنند چون مصرف صبحانه، گلوکز مورد نياز برای فعاليت مغز را تامين مي کند. همچنين مصرف عسل بويژه به همراه کنجد به تقويت حافظه و به خاطرآوردن مطالب درسی کمک مي کند.

    -دانش آموزان براي داشتن خواب راحت، بايد شب قبل از امتحان يک ليوان شير گرم پيش از خواب ميل کنند، از مصرف قهوه، چاي يا نوشابه گازدار کولا از حدود 6ساعت قبل از خواب پرهيز کنند و مصرف اين مواد را در طول روز به حداقل برسانند.

    – مصرف برخي مواد در ميان وعده آخر شب پيش از امتحان به کاهش اضطراب و داشتن خواب راحت کمک می کند، اين مواد عبارتند از: لوبيا، سويا و محصولات سويا، موز، تخم مرغ، ماهی، گردو، شير و لبنيات.

    همچنين کم خونی سبب ايجاد بي حوصلگی، خستگی و عدم تمرکز می شود. دانش آموزان برای پيشگيری از اين حالت در ايام امتحان و قبل از آن هم بايد از منابع غذايی حاوي آهن مانند گوشت، جگر، حبوبات، خشکبار و انواع مغزها (گردو، بادام، فندق، پسته) استفاده کنند. همچنين خوردن مواد غذايی حاوی پروتئين و کلسيم در صبحانه در ايجاد آرامش موثر است.

    – تخم مرغ و لبنيات منابع غذايی خوبی براي تامين اين مواد مغذی هستند. – برای غلبه بر اضطراب و خستگی در اين ايام بايد مواد غذايی مغذی و متعادل همراه با استراحت کافی و منظم وجود داشته باشد.

    – مصرف ميوه و سبزی تازه مواد لازم براي غلبه بر خستگی را در اختيار دانش آموز قرار می دهد، مصرف قند و شکر و مربا به مقدار زياد سبب ايجاد خستگی، سردرد و اختلال در تمرکز حواس می شود.

    – مصرف انواع نان هم در وعده صبحانه می تواند انرژی لازم و کافی برای زمان امتحان و پيشگيری از گرسنگی را فراهم کند.

    11 می 2024 توسط clinic navid salamat 0 دیدگاه

    عوامل موثر در تقویت بینایی

    عواملی مثل ژنتیک، تغذیه ضعیف، پیری و فشار بیش از حد بر چشم ها معمولا علایم ضعف بینایی و نیاز شما به تقویت چشم است. تقویت چشم یکی از مسائل مهمی است که در حوزه بهداشت چشم قرار می‌گیرد. چشم انسان به عنوان یکی از اعضاء حسی، بسیار حائز اهمیت است و نقش مهمی در زندگی روزمره دارد، بنابراین مشکلات و بیماری‌های چشمی می‌تواند تاثیر منفی بر زندگی فرد داشته باشد.

    در این مطلب قصد داریم روش‌های مختلفی از قبیل ورزش چشم، تغذیه مناسب، استفاده از لوازم و وسایل بهداشتی، تکنولوژی‌های پزشکی و … را برای تقویت چشم معرفی کنیم. هدف این مطلب، ارائه اطلاعاتی به‌روز و کاربردی در زمینه بهبود و تقویت چشم و حفظ سلامت آن است. با ما همراه باشید.

    کلینیک شبانه روزی نوید سلامت، واقع در شرق تهران، همراه سلامتی شماست.

    بینایی درمانی چیست؟

    بینایی درمانی یا تمرین بینایی، یکی از روش‌های درمانی برای بهبود بینایی است. این روش شامل تمرین‌هایی برای تقویت عضلات چشم و بهبود توانایی بینایی می شود. بینایی درمانی ممکن است شامل تمرینات چشمی باشد اما فقط به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی تخصصی است که تحت نظارت بینایی سنج یا چشم پزشک انجام می شود.

    هدف از بینایی درمانی می تواند تقویت عضلات چشم باشد. همچنین می تواند به بازسازی بینایی ضعیف یا به مشکلات ردیابی چشم کمک کند. بینایی درمانی برای افرادی که به دلایل مختلف مانند آستانه دید پایین، مشکل دید در شب، بیماری‌های چشمی مانند کرونیک دیو و میوپی، افزایش درد سر و گردن و… با مشکلات بینایی مواجه هستند، توصیه می‌شود. همچنین، بینایی درمانی می‌تواند به عنوان یک روش پیشگیری از مشکلات چشمی در افراد سالم نیز مورد استفاده قرار گیرد.

    اغلب کودکان و گاهی بزرگسالانی که درگیر بیماری های نظیر نارسایی همگرایی  (CI)، استرابیسم (ضربدری یا گردویی)، آمبلیوپی (تنبلی چشم) و نارساخوانی هستند، می توانند با بینایی درمانی، درمان شوند. تمرین‌های بینایی درمانی شامل مواردی مانند حرکات چشم، تمرین‌های دید دور، تمرین‌های دید نزدیک، تمرین‌های دید دو چشمی و تمرین‌های تعادل بین چشم‌ها می‌شود. این تمرین‌ها می‌توانند باعث بهبود توانایی بینایی، بهبود تعادل چشم و افزایش توانایی مغز برای تشخیص تصاویر شوند.

    تاثیر تغذیه در تقویت چشم

    رژیم غذایی یکی از موارد مهمی است که بر سلامت چشم تاثیر می‌گذارد. غذاهایی که شامل مقادیر زیادی از ویتامین‌ها و مواد مغذی مفید هستند، می‌توانند به بهبود بینایی و کاهش خطر بروز بیماری‌های چشمی کمک کنند. برخی نکات تغذیه ای که می‌تواند به تقویت چشم کمک کند، عبارتند از:

    1. مصرف مواد مغذی:مصرف مقدار کافی ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها، برای حفظ سلامت چشم ضروری است.
    2. مصرف مواد مغذی خاص:برخی مواد مغذی خاص مانند لوتئین و زئاکسانتین، می‌توانند به تقویت چشم کمک کنند. این مواد مغذی در مواد غذایی مانند اسفناج، کلم، ذرت، تخم مرغ و ماهی یافت می‌شوند.
    3. مصرف مواد غذایی دارای آنتی‌اکسیدان‌های قوی:چشم های شما برای سالم ماندن به انواع مختلف آنتی اکسیدان مثل لوتئین، زاگزانتین، ویتامین های A ، C ، E، بتاکاروتن، اسیدهای چرب امگا 3، فلز روی و… نیاز دارد. مواد غذایی شامل آنتی‌اکسیدان‌های قوی مانند توت‌فرنگی، موز، پرتقال و تمشک، بهبود بینایی و کاهش خطر بیماری‌های چشمی را فراهم می‌کنند.
    4. رعایت تعادل در مصرف مواد غذایی:رعایت یک رژیم غذایی سالم و متنوع و مصرف مقدار متعادلی از مواد غذایی شامل میوه، سبزیجات، ماهی، گوشت، تخم مرغ، مغزها و محصولات لبنی، می‌تواند به بهبود بینایی و حفظ سلامت چشم کمک کند.

     

    مواد غذایی مفید برای تقویت چشم

    برخی از مواد غذایی که به بهبود بینایی کمک می‌کنند، عبارتند از:

    • میوه‌ها و سبزیجات

    میوه‌ها و سبزیجاتی مانند هویج، اسفناج، بادمجان، توت فرنگی، آلوئه ورا و زرشک حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند ویتامین  C، ویتامین E، کاروتنوئیدها و رنگ دانه‌هایی هستند که می‌توانند به بهبود بینایی کمک کنند.

    • ماهی

    ماهی به ویژه ماهی قزل آلا، به علت داشتن اسیدهای چرب امگا می تواند یک ماده غذایی مناسب برای سلامت چشم باشد. ماهی‌هایی مانند ماهی قزل آلا، ماهی تون، ماهی هوکی و… به عنوان منابع خوبی از این اسیدهای چرب شناخته شده‌اند. اسیدهای چرب امگا 3 می توانند به رشد بینایی و سلامت شبکیه و همچنین جلوگیری از خشکی چشم کمک کنند. ماهی را در برنامه غذایی هفتگی خود قرار دهید. ماهی آزاد پرورشی دارای چربی اشباع تر و منبع امگا 3 کمتری نسبت به ماهی سالمون صید شده است. ماهی قزل آلا و بیشتر ماهی ها را می توان به صورت کبابی با لیمو و نمک و فلفل طعم دار کرد.

    • تخم مرغ

    تخم مرغ حاوی عناصر غذایی مانند پروتئین، ویتامین D و کاروتنوئیدها است که به سلامت چشم کمک می‌کند. تخم مرغ یک غذای عالی برای سلامت چشم است. زرده تخم مرغ حاوی ویتامین A ، لوتئین، زاگزانتین و روی است که برای سلامتی چشم حیاتی هستند. ویتامین A از قرنیه محافظت می کند. لوتئین و زاگزانتین احتمال ابتلا به بیماری های جدی چشم مانند دژنراسیون ماکولای وابسته به سن و آب مروارید را کاهش می‌دهند.

    • مغزها و بذرها

    مغزهایی مانند بادام، گردو، بادام زمینی و بذرهایی مانند کدو تخم‌کاغذی، کدو حلوایی و بادمجان به عنوان منابع خوبی از ویتامین E و روغن‌های گیاهی مفید شناخته شده‌اند که می‌توانند به بهبود سلامت چشم کمک کنند. بادام مانند سایر مغزها و دانه ها به طور کلی برای سلامت چشم مفید است.

    بادام حاوی ویتامین E  استکه از مولکول های ناپایداری که بافت سالم را هدف قرار می دهند محافظت می کند. مصرف مقادیر منظم ویتامین E می تواند از تخریب ماکولای مرتبط با افزایش سن و همچنین آب مروارید جلوگیری کند. مصرف حدود 22 واحد بین المللی (IU) یا 15 میلی گرم ویتامین E در روز را جزو برنامه خود قرار دهید. سایر آجیل ها و دانه های حاوی ویتامین E شامل دانه های آفتابگردان، فندق و بادام زمینی است.

     

    تمرینات ورزشی مناسب برای تقویت و بهبود بینایی چشم

    انجام تمرینات ورزشی می‌توانند به عنوان یک روش‌ برای بهبود بینایی مورد استفاده قرار گیرند. این تمرینات شامل موارد زیر می‌شوند:

    • بدنسازی: ورزش‌های بدن‌سازی باعث بهبود جریان خون چشم‌ها می‌شوند و در نتیجه باعث بهبود بینایی می‌گردند.
    • تمرینات استقامتی: تمرینات استقامتی مانند دویدن، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری باعث بهبود عملکرد قلب و عروق می‌شوند و در نتیجه منجر به بهبود جریان خون در چشم‌ها می‌شوند.
    • تمرینات چشمی: این تمرینات شامل تمریناتی مانند حرکات چشم، تمرینات دید دور، دید نزدیک، دید دو چشمی و تعادل بین چشم‌ها هستند. این تمرینات باعث تقویت عضلات چشم و بهبود بینایی می‌شوند.
    • تمرینات یوگا: برخی تمرینات یوگا مانند کشش عضلات گردن و حرکات ساده شامل تکرار حرکات چشم می‌تواند باعث بهبود بینایی شود.
    • بازی‌های چشمی: بازی‌های چشمی مانند معمای بینایی، پازل و بازی‌های رایانه‌ای می‌توانند به عنوان روشی مفید برای تقویت بینایی استفاده شوند.

    تقویت چشم با استفاده از ابزار بهداشتی

    تقویت چشم با استفاده از وسایل بهداشتی شامل موارد زیر هستند:

    • عینک: استفاده از عینک‌های مناسب برای هر شخصی، باعث بهبود بینایی و تقویت چشم می‌شود. عینک‌های مناسب برای کاهش تنش و خستگی چشم و همچنین جلوگیری از آسیب به چشم‌ها بسیار مفید هستند.
    • لنزهای تماسی: اگر استفاده از عینک برای شما سخت است، می‌توانید از لنزهای تماسی استفاده کنید. این لنزها باعث بهبود دید و تقویت چشم می‌شوند.
    • تصفیه کننده هوا: استفاده از تصفیه کننده هوا در منزل و محل کار، باعث کاهش اثرات منفی آلودگی هوا بر روی چشم‌ها و بهبود بینایی می‌شود.
    • گرمایش چشم: گرم کردن چشم‌ها با استفاده از یک پارچه نرم و گرم به مدت چند دقیقه در روز، باعث رفع تنش و خستگی چشم و بهبود بینایی می‌شود.
    • گذاشتن یخ روی چشم ها: گذاشتن یخ به مدت چند دقیقه در روز، باعث کاهش تورم و قرمزی چشم و بهبود بینایی می‌شود.

    به طور کلی، رعایت نکات بهداشتی می‌تواند باعث بهبود بینایی و تقویت چشم شود. قبل از استفاده از هر وسیله بهداشتی، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

     

    جراحی برای تقویت  بینایی چشم

    برخی از روش‌های جراحی برای تقویت بینایی چشم عبارتند از:

    • لازک: یکی از روش‌های شناخته شده جراحی برای تقویت بینایی است که با استفاده از لیزر، کاور چشم را برداشته و برای بهبود دید، شکل هندسی چشم را تغییر می‌دهد.
    • جراحی شبکیه: در این روش، شبکیه که مسئول دریافت تصاویر از محیط است، تقویت می‌شود. این روش برای برخی از بیماری‌های چشمی مانند بتاژلر، دیابتی رتینوپاتی، شبکیه نازک و … استفاده می‌شود.
    • جراحی عدسی: این روش برای برطرف کردن مشکلات لنز چشم، مانند کاتاراکت، استفاده می‌شود. در این روش، لنز مبتلا به مشکلات چشمی حذف شده و یک لنز مصنوعی به جای آن قرار داده می‌شود.
    • جراحی برای برطرف کردن اختلالات عضلات چشم: برای برخی از مشکلاتی مانند استرابیسم، جراحی می‌تواند یک راه حل مناسب باشد. در این روش، عضلات چشم با برش و دوخت دوباره جایگذاری می‌شوند.

     

    تکنولوژی‌های پزشکی جدید برای بهبود بینایی

    در سال‌های اخیر، تکنولوژی‌های پزشکی جدیدی برای بهبود بینایی ارائه شده است. برخی از این تکنولوژی‌ها شامل:

    • لیزر لبخندی: این تکنولوژی برای کاهش نور مضر و افزایش نور مفید استفاده می‌شود. با استفاده از لیزر، قسمت‌هایی از عینک به صورت دقیق تر و با دقت بالاتری تصحیح می‌شود.
    • ایمپلنت چشمی: این تکنولوژی به بیمارانی که با مشکلات جدی چشمی مواجه هستند کمک می‌کند. در این روش، یک ایمپلنت جایگزین شبکیه چشم شخص قرار داده می‌شود تا افزایش بینایی را تسریع کند.
    • نانوتکنولوژی: با استفاده از نانوتکنولوژی، تشخیص و درمان بیماری‌های چشمی بهبود یافته است. به کمک این تکنولوژی، داروها به صورت دقیق در ناحیه‌های مختلف چشم تزریق می‌شوند و تأثیر درمانی بهبود یابد.
    • واقعیت افزوده: این تکنولوژی به کمک دستگاه‌های خاص، اطلاعاتی مثل تصاویر و نمودارها را در زاویه دید چشم شخص نمایش می‌دهد. با استفاده از واقعیت افزوده، تصاویر به شکل بزرگتر و با جزئیات بیشتری نمایش داده می‌شود که باعث بهبود بینایی شخص می‌شود.

     

    تأثیر کم‌خوابی و استرس بر سلامت چشم و روش‌های مقابله با آن

    کم‌خوابی و استرس دو عامل مهم و تأثیرگذار بر سلامت چشم هستند. برخی روش‌های مقابله با این مشکلات عبارتند از:

    • حفظ یک روال خواب منظم و به میزان کافی، حداقل ۷-۸ ساعت در شب
    • اجتناب از استفاده از گوشی‌ها، تبلت‌ها و سایر دستگاه‌های الکترونیکی قبل از خواب
    • استفاده از نور ملایم در محیط خواب
    • استفاده از روش‌های مختلف مثل مدیتیشن، تمرین تنفس عمیق و یوگا برای کاهش استرس
    • مصرف غذاهای حاوی مواد مغذی مفید برای سلامت چشم، مانند مواد آنتی‌اکسیدان
    • استفاده از روش‌های مختلف انجماد چشم و روش‌های ماساژ چشم برای کاهش خستگی چشم

    در صورتی که کم‌خوابی و استرس به شدت در زندگی روزمره شما حضور دارد و با استفاده از روش‌های فوق نتوانستید بهبودی حاصل کنید، بهتر است با پزشک متخصص مشورت کنید.

     

    با مراجعه به کلینیک شبانه روزی نوید سلامت، واقع در شرق تهران، از خدمات تخصصی پزشکی بهره مند شوید.

    11 مارس 2024 توسط clinic navid salamat 0 دیدگاه

    آلزایمر و راههای پیشگیری از آن

     فراموش کردن نام و چهره کسانی که دوستشان داریم، می‌تواند دردناک باشد. اما کافی است راههای پیشگیری از آلزایمر را بشناسیم و با رعایت کردن آنها از ابتلا به آن پیشگیری کنیم. با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی، می توان خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش داد. در این مطلب در مورد راههای پیشگیری از آلزایمر صحبت می کنیم و با ارائه راهکارهایی، خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش  می دهیم.

    کلینیک شبانه روزی نوید واقع در شرق تهران، از تشخیص تا پیشگیری و درمان بیماری آلزایمر همراه شماست.

    چگونگی بروز و سیر آلزایمر

    اگرچه افراد جوان هم می‌توانند به آلزایمر مبتلا شوند اما اعلائم آلزایمر اغلب بعد از 65 سالگی نمایان می‌شوند. در افراد بالای 80 سال، فاصله زمانی تشخیص آلزایمر تا مرگ می‌تواند به سه سال هم نرسد اما در افراد جوان‌تر این فاصله می تواند بیشتر باشد.

    آلزایمر یک بیماری مداوم است که علائم آن به تدریج بروز می‌کند و اثراتش روی مغز موجب تخریب بافت مغز می‌شود. زندگی هر فرد با بیماری آلزایمر متفاوت است. برخی افراد مدت طولانی با آسیب شناختی خفیف زندگی می‌کنند، در حالی که بعضی افراد‌ با پیشرفت بیماری با سرعت بیشتری علائم آن را تجربه می‌کنند.

    تشخیص قطعی آلزایمر تنها زمانی قابل تایید است که مغز در هنگام کالبد شکافی زیر میکروسکوپ بررسی شود، با این حال، متخصصان در 90درصد اوقات قادر به تشخیص صحیح این بیماری هستند.

    مراحل پیشرفت بیماری آلزایمر

    آلزایمر یک بیماری پیش رونده است، به این معنی که علائم آن با گذشت زمان به تدریج بدتر می‌شود. روند پیشرفت آلزایمر را می توان به هفت مرحله تقسیم کرد:

    مرحله اول:

    در این مرحله هیچ علامتی وجود ندارد اما ممکن است یک تشخیص زودهنگام بر اساس سابقه خانوادگی وجود داشته باشد.

    مرحله دوم:

    در این مرحله، اولین علائم مانند فراموشی شروع می‌شود.

    مرحله سوم:

    اختلالات جسمی و روانی خفیف مثل کاهش حافظه و تمرکز در این مرحله ظاهر می‌شوند. (این موارد ممکن است فقط توسط شخصِ بسیار نزدیک به فرد، قابل مشاهده باشد).

    مرحله چهارم:

    آلزایمر اغلب در این مرحله تشخیص داده می‌شود، در این مرحله از دست دادن حافظه و عدم توانایی در انجام کارهای روزمره مشهود  است.

    مرحله پنجم:

    در این مرحله، علائم متوسط تا شدید است و بیمار نیاز به کمک و مراقبت دارد.

    مرحله ششم:

    در این مرحله، فرد مبتلا به آلزایمر، ممکن است در انجام کارهای اساسی مانند غذا خوردن و پوشیدن لباس به کمک نیاز داشته باشد.

    مرحله هفتم:

     این مرحله شدیدترین و آخرین مرحله‌ی آلزایمر است. ممکن است توانایی گفتار و حالت‌های صورت از بین برود. هرچه فرد در این مراحل پیشرفت کند، نیاز به حمایت بیشتری دارد.

     احساساتی که در ابتدای دوران آلزایمر با ان روبه رو می شویم

    احساسات ناشی از تشخیص آلزایمر در  بیمار و مراقب (افراد نزدیک) دیده می شود. برای اینکه بتوانیم از  فرد مبتلا به آلزایمر مراقبت کنیم باید بدانیم که با چه احساساتی رو به رو خواهیم شد. این احساسات می‌تواند هم برای بیمار و هم برای شخصی که از بیمار مراقبت می کند،  چالش برانگیز باشد.

    احساست مربوط به افراد نزدیک به بیمار

    حمایت از فردی که دچار زوال عقلی است یک فرایند احساسی است. منشا این احساسات، اغلب افکاری است در مورد اینکه این بیماری، چطور زندگی شما را تحت تاثیر قرار می دهد؟

    احساساتی که ممکن است به عنوان یک فرد نزدیک به بیمار تجربه کنید عبارتند از:

    • انکار:

    ممکن است پذیرش تشخیص بیماری بسیار دشوار باشد. انکار می‌تواند در کوتاه مدت موثر باشد زیرا به شما زمان لازم را برای هضم موضوع می دهد اما در صورت طولانی شدن انکار، مانع از تصمیم گیری‌های درست و مهم برای آینده می شود.

    • ترس:

     ترس از پیشرفت بیماری و چالش‌هایی که ممکن است در آینده با آن روبرو شوید مانع تمرکز شما بر زمان حال  می شود.

    • استرس یا اضطراب:

     عدم اطمینان از اینکه، در صورت پیشرفت بیماری، انتظار چه چیزی را باید داشت و چطور می‌توانیم از بیمار حمایت کنیم می‌تواند استرس آور باشد.

    • غم و افسردگی:

    احساس از دست دادن یک عزیز به این شکل می‌تواند غم زیادی را به دنبال داشته باشد. از طرفی ناامیدی عنصر اصلی افسردگی است. روانشناسان معتقدند؛ ما افسردگی را انتخاب می‌کنیم تا خشم خود را مهار کنیم.

    احساسات مربوط به فرد دچار به آلزایمر 

    احساس انکار و ترس در افراد مبتلا به آلزایمر نیز دیده می شود و مشابه احساسات افراد نزدیک به آنهاست. برای اینکه بتوانیم با این احساس مقابله کنیم، می‌توانیم درباره‌ی این ترس و انکار باهم صحبت کنیم تا بتوانیم از این احساساتِ سخت عبور کنیم. حرف زدن درباره‌ی احساسات و انتظارات و برنامه‌ریزی برای آینده می‌تواند بسیار مفید باشد. در صورتی که شرایط از کنترلتان خارج شد حتما  به مشاور مراجعه کنید.

    اثرات آلزایمر بر مغز

    آلزایمر باعث از بین رفتن سلول‌های عصبی در سرتاسر مغز می شود و با روند پیشرفت بیماری کارایی مغز رفته رفته از بین می رود. آسیب به مغز سال‌ها قبل از بروز علائم آغاز می‌شود. رسوبات غیرطبیعی پروتئین باعث ایجاد پلاک و گرفتگی در مغز فرد مبتلا به بیماری آلزایمر می‌شود و در نتیجه ارتباط بین سلول ها از بین می رود و در موارد پیشرفته، مغز دچار جمع شدگی قابل توجهی می‌شود.

    علل و عوامل خطر بیماری آلزایمر

    متخصصان عوامل خاصی را شناسایی کرده اند که عبارتند از:

    • سن: بیشتر افرادی که به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شوند 65 سال به بالا دارند.

    • سابقه ی خانوادگی:  اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده شما به این بیماری مبتلا شده باشد، احتمال ابتلای شما بیشتر است.

    • ژنتیک:  ژن های خاص با بیماری آلزایمر در ارتباط هستند.

    داشتن یک یا چند مورد از این عوامل به معنای خطر ابتلا به بیماری آلزایمر نیست اما می‌تواند احتمال ابتلای شما را افزایش ‌دهد.

    علائم آلزایمر

    الزایمر

    از دست دادن حافظه، اصلی ترین علامت بیماری آلزایمر به شمار می رود. علائم اولیه شامل مشکل در یادآوری رویدادها یا مکالمات اخیر است که با پیشرفت بیماری، اختلالات حافظه بدتر می شود و علائم دیگری ظاهر می شود.

    ممکن است یکی از اعضای خانواده یا دوستان  بیشتر متوجه تشدید علائم شوند. تغییرات مغزی مرتبط با بیماری آلزایمر منجر به مشکلات فزاینده در موارد زیر می شود که عبارتند از:

    • جملات و سوالات را بارها و بارها تکرار می‌کنند

    • اختلال در به خاطر سپردن وقایع یا مکالمات اخیر

    • بی علاقگی نسبت به فعالیت های گذشته

    • گاهی بدون در نظر گرفتن آب و هوا لباس می‌پوشند

    • ممکن است مقدار زیادی پول به فروشنده بدهند

    • چیزهایی بخرند که اصلا نیازی به آن ندارند

    • کلمات ساده را هم فراموش می‌کنند و یا با واژه های غیرمعمول جایگزین می‌کنند

    • در بیاد آوردن زمان و اینکه کجا هستند دچار مشکل می شوند

    • مشکل در صحبت کردن، بلعیدن یا راه رفتن درمراحل پیشرفته بیماری

    • شماره ها را فراموش می‌کنند و یا نمی‌دانند که چه کاری باید انجام دهند

    • قرار دادن اشیاء در جای غلط(اغلب اوقات)

    • تغییر خلق و خوی سریع

    • ممکن است افرادمبتلا به آلزایمر بدگمان، ترسو و یا وابسته شوند

    • از دست دادن قوه‌ی ابتکار و خلاقیت

    • تماشای تلویزیون برای ساعت‌های طولانی

    • خواب بیش از حد در طول روز

    • مکالمات، قرارها یا رویدادها را فراموش می‌کنند

    • نام اعضای خانواده و اشیاء روزمره را فراموش می‌کنند

    • بیماری آلزایمر باعث ایجاد مشکل در تمرکز و تفکر، به خصوص در مورد مفاهیم انتزاعی مانند اعداد می شود

    • در مدیریت امور مالی، دسته چک و پرداخت قبض به موقع دچار مشکل می‌شوند

    • آلزایمر باعث کاهش توانایی تصمیم گیری و قضاوت منطقی در موقعیت های روزمره می شود. برای مثال ممکن است فردی در تعاملات اجتماعی انتخاب‌های ضعیف یا نامشخصی داشته باشد و یا لباس‌های نامناسب و نامتناسب با آب و هوا بپوشد.

    • ممکن است پاسخ موثر به مشکلات روزمره، مثل سوختن غذا در اجاق گاز یا موقعیت های رانندگی غیرمنتظره، برای افراد مبتلا به آلزایمر دشوارتر باشد

     

    راههای پیشگیری از آلزایمر و زوال عقل 

    الزایمر

    تاکنون هیچ راه تضمین شده‌ای برای پیشگیری از آلزایمر وجود نداشته است اما تحقیقات اخیر روش هایی را برای پیشگیری موثر می دانند. برای پیشگیری از خطرات آلزایمر چک لیست پایین را انجام دهید و سعی کنید مغزتان را جوان نگه دارید.

    • انجام فعالیت های ورزشی:

    انجام فعالیت بدنی منظم یکی از بهترین راه های پیشگیری و یا کاهش درصد احتمال ابتلا به آلزایمر است. داشتن وزن متناسب و سلامت روان برای بهبود کارایی قلب و گردش خون، بسیار مفید است.  ورزش کنید و از نشستن طولانی مدت خودداری کنید.

    تغذیه سالم

    مصرف میوه و سبزیجات مخصوصا پهن برگ ها مثل بروکلی، اسفناج و کاهو را در برنامه روزانه خود قرار دهید.

    • حداقل دو بار در هفته پروتئین (مانند ماهی، لوبیا، حبوبات، تخم مرغ یا گوشت) مصرف کنید.

    • مصرف قند رو محدود کنید و مراقب نمک پنهان باشید.

    • از غذاهای نشاسته ای مثل نان، سیب زمینی و ماکارونی در حد تعادل استفاده کنید.

    • چربی اشباع کمتری بخورید.

    • در روز به میزان کافی مایعات (آب، شیر کم چرب و نوشیدنی های بدون قند) مصرف کنید.

    • برای پیشگیری از آلزایمر، عسل طبیعی، کنجد و امگا3، روغن کنجد، ویتامین E و کشمش بخورید.

    سیگار نکشید

    اگر سیگار می‌کشید، خودتان را در معرض خطر ابتلا به آلزایمر قرار می‌دهید. کشیدن سیگار باعث اختلال در گردش خون در سراسر بدن از جمله رگ های خونی در مغز، قلب و ریه ها  می‌شود.

    ذهنتان را ورزش بدهید

    فعال نگه داشتن ذهن، احتمال خطر ابتلا به زوال عقل و آلزایمر را کاهش می‌دهد.

    به طور منظم خودتان را از نظر ذهنی به چالش بکشید. با این کار توانایی مغز برای مقابله با بیماری‌ها افزایش می یابد.

     در ادامه به بررسی چند راهکار برای به چالش کشیدن مغز می پردازیم که عبارتند از:

    • یک فعالیت که مغزتان را به چالش می‌کشد و دوست دارید به طور منظم آن را انجام بدهید، انتخاب کنید. مهم است که چیزی را پیدا کنید که به ادامه دادن آن علاقه داشته باشید.

    • با هدفِ گرفتن یک مدرک، در یک دوره آموزشی شرکت کنید یا فقط برای سرگرمی مطالعه کنید.

    • یک زبان جدید یاد بگیرید.

    • پازل، جدول کلمات متقاطع حل کنید.

    • بازی های کارتی یا بازی های رومیزی انجام دهید.

    • کتاب های چالش برانگیز بخوانید و یا از نوشتن کمک بگیرید.

    •  سعی کنید با افرادی که برای شما مهم هستند در تماس باشید.

    به اندازه‌ی کافی مایعات بنوشید

    کم آبی مهم ترین فاکتور متغیر برای از دست دادن حافظه است. به مقدار کافی مایعات بنوشید و از مصرف نوشیدنی های الکلی اجتناب کنید.

    ماهی بخورید

    ماهی سرشار از فسفر بوده و اکثر دانشمندان معتقدند مصرف ماهی و غذاهای دریایی برای جلوگیری و حتی درمان آلزایمر موثر است. ماهی به غذای مغز معروف است و افرادی که در هفته حداقل یک بار ماهی مصرف می‌کنند، از ماده خاکستری مغزشان بهتر مراقبت می کنند.

    مراقب ضربه به سر باشین

    هرگونه ضربه به سر احتمال آلزایمر را بالا می‌برد. در ورزش هایی که امکان اصابت یک شی به سر وجود دارد مانند فوتبال، والیبال و… این نگرانی بین افرادی که به انجام این ورزش‌ها مشغول هستند وجود دارد که اگر بیش از اندازه ضربه به سر وارد شود، می تواند سلامت مغز را به خطر بیندازد.

    • از دندان هایتان مراقبت کنید

    بیماری های لثه ای باعث تولید نوعی پروتئین می‌شود که منجر به از بین رفتن حافظه و در نهایت آلزایمر می‌شود. به طور منظم مسواک بزنید. از دهانشویه برای تقویت لثه‌ها استفاده کنی.

    درمان آلزایمر

    متاسفانه هیچ درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد، اما روش های درمانی وجود دارد که می‌تواند روند پیشرفت بیماری را کند کند و کیفیت زندگی را بهبود ببخشد.

    موارد کمک کننده به مدیریت علائم بیماری:

    الزایمر

    • استفاده از داروهایی برای تغییرات رفتاری، مانند داروهای ضد روان پریشی

    • استفاده از داروهایی برای پیشگیری از دست دادن حافظه

    • استفاده از درمان های جایگزین با هدف تقویت عملکرد مغز یا سلامت کلی، مانند روغن نارگیل یا روغن ماهی

    • استفاده از داروهایی برای بهبود کیفیت خواب

    • استفاده از داروهای ضد افسردگی

    • استفاده از برخی داروهای مسکن برای کنترل نشانه های آلزایمر

    متوسط طول عمر مبتلایان به آلزایمر تقریباً 4 تا 8 سال پس از تشخیص برآورد شده، اما برخی از افراد می‌توانند تا 20 سال با آلزایمر زندگی کنند.

    سخن نهایی

    همونطور که گفتیم آلزایمر یک بیماری عصبی است که موجب مرگ سلول های مغزی می شود و در نتیجه باعث از دست رفتن حافظه، مشکلات گفتاری و یا حتی انجام رفتارهای غیر قابل پیش بینی می شود.

    در انتهای مطلب به راهکارهایی برای پیشگیری از ابتلا به آلزایمر اشاره شد، شما می توانید با انجام ورزش حداقل 3 روز در هفته، داشتن رژیم غذایی سالم و خلاق نگه داشتن ذهن از ابتلا به این اختلال جلوگیری کنید.

    با این حال اگر فکر می‌کنید هرکدام از  علائم بیماری آلزایمر را دارید، به پزشک مراجعه کنید. شروع سریع درمان می‌تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند. به خاطر داشته باشید قبل از هرگونه اقدامی با پزشک مشورت کنید.

    با مراجعه به کلینیک شبانه روزی نوید، واقع در شرق تهران، از خدمات تخصصی پزشکی بهره مند شوید.