دسته بندی ها: روانشناس،اعصاب و روان

27 ژوئن 2024 توسط clinic navid salamat 0 دیدگاه

فواید گوش دادن به آهنگ های غمگین!

در سال ۲۰۱۴ گروهی از دانشمندان دست به تحقیق جالبی زدند که نتیجه ی شگفت انگیزی داشت: گوش دادن به آهنگ های غمگین می تواند برای سلامت روان ما واقعاً مفید باشد. در سال ۲۰۱۹ هم تحقیق دیگری با همین موضوع صورت گرفت که ثابت کرد افراد افسرده آهنگ های غمگین را به آهنگ های شاد ترجیح می دهند چون فکر می کنند گوش دادن به آهنگ های غمگین حال شان را بهتر می کند.

 

در ادامه می خواهیم ببینیم گوش دادن به آهنگ های غمگین چطور می تواند به بهتر شدن حال ما کمک کند.

۱- ما را در یک حالت مالیخولیایی فرو می برد

گوش دادن به موسیقی بیشتر اوقات باعث تداعی شدن لحظات خوب زندگی مان می شود، چه آن لحظه اولین قرار عاشقانه مان با شریک عاطفی قبلی مان باشد و چه یک دورهمی خانوادگی در دوران کودکی مان. و جالب آنکه حتی آهنگ های غمگین هم می توانند چنین احساسی در ما ایجاد کنند.

تحقیقات نشان داده آهنگ های غمگین به ما حس غم و ناراحتی نمی دهند، بلکه ما را در یک حال و فضای نوستالژیک فرو می برد. نوستالژی یک حس تلخ و شیرین است که تخیل را به کار می اندازد و با زنده کردن خاطرات شیرین گذشته به ما آرامش می بخشد.

۲- لذتبخش است

تحقیقات نشان داده غمی که در اثر گوش دادن به موسیقی وجود ما را فرا می گیرد، در حقیقت می تواند لذتبخش باشد. برای اینکه با گوش دادن به آهنگ های غمگین بتوانید به این لذت دست پیدا کنید آهنگ مورد نظر باید سه ویژگی داشته باشد: اول اینکه نباید ایجاد ترس یا اضطراب کند، دوم اینکه باید از نظر زیبایی شناسی دلپذیر باشد و سوم اینکه شما را به یاد گذشته بیندازد.

 آهنگ های غمگین

۳- یادمان می اندازد که وضع می توانست از این هم بدتر باشد

بر اساس روانشناسی اجتماعی، فکر کردن به کسانی که وضعی بدتر از ما دارند، حال ما را بهتر می کند. به این فرآیند «مقایسه اجتماعی رو به پایین» گفته می شود. به همین دلیل اگر مثلاً در آهنگی بشنویم که خواننده روز خیلی بدتری از ما داشته، حال روحی مان بهتر می شود و ناخودآگاه کم کم حال بهتری پیدا می کنیم.

۴- بازتابی از احساسات خودمان است

یک نکته ی دیگر از روانشناسی اجتماعی این است که آدم ها دوست دارند به موسیقی ای گوش کنند که بازتابی از وضعیتی باشد که خود را در آن می بینند. به همین دلیل، آهنگ های غمگین مثل نوعی دیاپازون برای حال روحی شما عمل می کنند، یعنی شما را یاد خودتان می اندازند، امری که کمک می کند وقت هایی که احساس غم و رنج می کنید فکر کنید در این دنیا تنها نیستید.

۵- تعادل هورمونی بدن را تغییر می دهد

دانشمندان معتقدند گوش دادن به آهنگ های غمگین می تواند میزان پرولاکتین را در بدن افزایش دهد، هورمونی که به ما در مقابله با غم و ناراحتی کمک می کند. این اتفاق به این دلیل رخ می دهد که وقتی به آهنگ های غمگین گوش می دهیم، بدن خود را برای یک اتفاق بد آماده می کند، اما بعد از آن، آهنگ به پایان می رسد و آن اتفاق بد رخ نمی دهد. بعد از آن، بدن حس لذتبخشی از آرامش و تسکین را تجربه می کند.

گوش دادن به موسیقی باعث تولید دوپامین هم می شود، یک پیامرسان شیمیایی مهم که به تنظیم بسیاری از عملکردهای بدن، از جمله حس لذت و انگیزش کمک می کند. همین ویژگی موسیقی را هم رده ی غذا و رابطه جنسی قرار می دهد که هر دو روش خوبی هستند تا بتوانیم از عهده ی حال بد روحی خود بربیاییم.

۶- به غلبه بر سختی ها کمک می کند

گوش دادن به آهنگ های غمگین برای بیشتر مردم می تواند روش مؤثری باشد تا بتوانند از عهده ی احساسات خودشان بربیایند. مثلاً اگر به تازگی از شریک عاطفی تان جدا شده باشید و سراغ یک آهنگ غمگین بروید، ممکن است گوش دادن به آن آهنگ حال شما را آنقدر بد کند که شروع به گریه کردن کنید. با این حال، بعد از یک دل سیر گریه کردن، حال بهتری پیدا می کنید و می توانید روی افکاری که ذهن تان را پر کرده اند تمرکز کنید.

به این پدیده، تخلیه روانی گفته می شود و واقعاً کمک می کند با موفقیت از عهده ی حس غمی که وجودتان را گرفته بربیایید و به این فکر کنید که چطور می توانید به موقعیت دشواری که در آن گرفتار شده اید غلبه کنید.

۷- کمک می کند آرامش پیدا کنیم

طبق تحقیقات، آدم های افسرده ترجیح می دهند به آهنگ های غمگین گوش دهند چون این آهنگ ها انرژی پایینی دارند و به همین دلیل آرامش بخش هستند. پس گوش دادن به آهنگ های غمگین باعث بیشتر شدن حس غم یا تداوم آن نمی شود، بلکه در واقع کمک می کند نفس راحتی بکشید و آرامش پیدا کنید.

Indoor shot of serious focused angry elder brother with moustache in trendy glasses, holding hand on chin and staring at camera with displeased annoyed expression, solving hard problem over gray wall
20 ژوئن 2024 توسط نوید سلامت 0 دیدگاه

اورثینک یا نشخوار فکری چیست؟

اورثینک یا نشخوار فکری یک وضعیت روانی است که باعث می‌شود افراد به صورت مکرر بر روی یک موضوع خاص تمرکز کنند یا از آن نگران شوند. در این حالت، فرد به طور مکرر یک فکر را مورد بازنگری و تجزیه و تحلیل قرار می‌دهد، حتی در مواقعی که موضوع به سادگی قابل تجزیه و تحلیل نباشد. نشخوار فکری می‌تواند باعث افزایش استرس و اضطراب شود و روی جنبه‌های منفی و ناکارآمد زیاد فکر کردن راه حل محور را متعارف نکند. این وضعیت ممکن است با تشدید نشانه‌های افسردگی و اضطراب همراه باشد. اگر احساس می‌کنید که نشخوار فکری در زندگی‌تان مشکل ایجاد کرده است، مشاوره با یک متخصص روان‌شناسی می‌تواند به شما کمک کند در ادامه این مطلب همراه ما باشید تا با علائم، علل ایجاد، نحوه تشخیص و درمان آن آشنا شوید.

با مراجعه به کلینیک شبانه روزی نوید سلامت، واقع در شرق تهران، از خدمات تخصصی پزشکی بهره مند شوید.

اورثینک چه تاثیری روی سلامت روان دارد

اورثینک یا نشخوار فکری می‌تواند برای سلامت روان ما خطرناک باشد. در واقع، نشخوار فکری به معنای اندیشیدن مداوم به یک سری افکار تکراری و اغلب ناراحت‌کننده و آزاردهنده است. افراد درگیر با نشخوار فکری موضوعات را بیش از حد معمول تجزیه و تحلیل می‌کنند و در نتیجه‌ی این کار، با افکار و نگرانی‌های منفی دست به گریبان می‌شوند. این نوع از تفکر می‌تواند به وسواس تبدیل شود و بار سنگین اضافه‌ای را به ذهن تحمیل کند. همچنین، نشخوار فکری می‌تواند در ذهن افکار مزاحم ایجاد کند، تمرکز را از بین ببرد و باعث ایجاد احساس اضطراب یا حتی پارانویا شود. این عارضه فقط مخصوص بزرگسالان نیست و کودکان و نوجوانان هم می‌توانند به آن دچار شوند. برای مقابله با نشخوار فکری، می‌توانید از تمرین ذهن آگاهی، شرکت در فعالیت‌های مشغول‌کننده، به اشتراک گذاری افکار با دیگران و یادگیری رها شدن از افکار استفاده کنید

برای جلوگیری از نشخوار فکری، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
  • تمرکز بر فعالیت‌های مختلف: تلاش کنید توجه خود را از یک موضوع خاص به سمت فعالیت‌های مختلف منتقل کنید. به جای تمرکز مداوم بر یک مسئله، به فعالیت‌های متنوع مانند ورزش، مطالعه، هنر یا کارهای دیگر بپردازید.
  • تمرین ذهن‌آگاهی (مدیتیشن): مدیتیشن و تمرین ذهن‌آگاهی می‌تواند به شما کمک کند تا ذهن خود را آرام کنید و از فکرهای مکرر دوری کنید.
  • محدود کردن زمان تفکر: تعیین زمان مشخصی برای تفکر درباره یک موضوع خاص و پس از آن ترک کردن آن می‌تواند مفید باشد. به عنوان مثال، می‌توانید ۱۰ دقیقه در روز به تفکر درباره یک مسئله اختصاص دهید و سپس به فعالیت‌های دیگر بپردازید.
  • مشاوره روان‌شناسی: اگر احساس می‌کنید که نشخوار فکری به شدت زندگی‌تان را تحت تأثیر قرار داده است، مشاوره با یک روان‌شناس می‌تواند به شما کمک کند. او می‌تواند راه‌های موثری برای مدیریت فکرهای مکرر را با شما مطرح کند.

به یاد داشته باشید که هر فرد ممکن است نیازهای مختلفی داشته باشد، بنابراین مهم است که راه‌هایی را که برای شما موثر است، شناسایی کنید و از آنها استفاده کنید.

تمرین ذهن آگاهی چیست؟

تمرین ذهن آگاهی یک فرآیند است که با آرامی و تمرکز بر لحظه حال، آگاهی را به خودتان می‌آورید. این تمرین معمولاً از حواس پنجگانه بهره می‌برد و در فعالیت‌های روزانه می‌توانید از آن بهره‌مند شوید. به عنوان مثال، در حین آشپزی یا پیاده‌روی، می‌توانید از حواسی چون بویایی، دیداری و شنیداری بهره‌مند شوید. این تمرین به شما کمک می‌کند تا از نشخوار گذشته و پریدن به آینده جلوگیری کنید و در لحظه‌ی حال حضور داشته باشید

علائم اورثینک چیست؟
  • برای شناسایی نشخوار فکری، به علائم زیر توجه کنید:
  • یادآوری اتفاقات بد گذشته به صورت مکرر: افراد ممکن است به طور مداوم به خاطرات ناخوشایند، شکست‌های عشقی یا مشکلات زندگی فکر کنند. این ممکن است باعث افزایش اضطراب شود.
  • مرور مداوم شکست‌های عشقی، خاطرات ناخوشایند، و مشکلات زندگی: افراد ممکن است به طور مکرر به خاطرات ناخوشایند یا مشکلات گذشته فکر کنند. این می‌تواند به افزایش استرس منجر شود.
  • احساس دعوا و درگیری با کسانی که ناراحتی‌ها را به وجود آورده‌اند: افراد ممکن است به طور مداوم درگیری‌ها و دعواها را در ذهن خود تجربه کنند، حتی اگر این اتفاقات در گذشته رخ نداده باشند.

اگر احساس می‌کنید که دچار نشخوار فکری شده‌اید، مشاوره با یک روانشناس می‌تواند به شما کمک کند

با مراجعه به کلینیک شبانه روزی نوید سلامت، واقع در شرق تهران، از خدمات تخصصی پزشکی بهره مند شوید.

13 ژوئن 2024 توسط clinic navid salamat 0 دیدگاه

بیماری دوقطبی چیست

داروی توانبخشی یکی از بهترین اسرار در مراقبت های بهداشتی است. گرچه این تخصص به اندازه جنگ داخلی آمریکا قدیمی است

2 می 2024 توسط نوید سلامت 0 دیدگاه

کلیدهای مواجهه با افسردگی و ساخت زندگی معنا‌دار

افسردگی یک اختلال روانی است که با احساسات ناراحتی، افسردگی، از دست دادن انگیزه و انرژی، اضطراب، بی‌اعتمادی به خود و افکار منفی همراه است. این بیماری می‌تواند توانایی فعالیت‌های روزمره و رابطه با دیگران را تحت تاثیر قرار دهد و در صورت نادیده گرفته شدن، به مشکلات بیشتری منجر شود در ادامه این مطلب همراه ما باشید تا با علائم، علل ایجاد، نحوه تشخیص و درمان آن آشنا شوید.

افسردگی چیست؟

افسردگی یک اختلال روانی است که به صورت مزمن یا تا حدی طولانی مدت احساسات افسردگی و ناراحتی شدیدی را ایجاد می‌کند. این اختلال بیشتر از یک احساس عادی افسردگی یا ناراحتی بوده و باعث تاثیرات منفی و محدودیت‌های زیادی بر روابط، کارکرد روزمره و کیفیت زندگی فرد می‌شود. افراد مبتلا به افسردگی ممکن است احساساتی از ناامیدی، بی‌اعتمادی به خود، افکار منفی، کاهش انرژی و احساسات خوابیدگی داشته باشند.

افسردگی می‌تواند عوامل ژنتیکی، شیمیایی مغزی، محیطی و روان‌شناختی داشته باشد. همچنین عوامل استرس زا مانند وقوع رویدادهای منفی، مشکلات در روابط، مشکلات مالی، و مشکلات در کار یا تحصیل نقش مهمی در بروز این بیماری دارند. تشخیص افسردگی بر اساس علایم و نشانه‌های فیزیکی و روحی می‌تواند از طریق مصاحبه‌ی پزشکی و ارزیابی روان‌شناختی انجام شود. درمان افسردگی ممکن است شامل مداخلات روان‌شناختی مانند مشاوره و درمان رفتاری شناختی (CBT)، مصرف داروها مانند آنتی‌دپرسانت‌ها، و تغییرات در سبک زندگی از جمله تغییرات در رژیم غذایی، ورزش، و مداومت در خواب و استراحت است.

اهمیت شناسایی و درمان افسردگی زمانی است که این بیماری می‌تواند به تدریج بروز مشکلات جدی‌تری مانند افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های جسمی، خودکشی، و کاهش کیفیت زندگی منجر شود. بنابراین، در صورتی که فکر می‌کنید با افسردگی مواجه هستید، مهم است که به پزشک یا متخصص روان‌شناسی مراجعه کنید تا ارزیابی و درمان مناسب انجام شود.

با مراجعه به کلینیک شبانه روزی نوید سلامت، واقع در شرق تهران، از خدمات تخصصی پزشکی بهره مند شوید.
 
علائم افسردگی:

علائم افسردگی ممکن است بین افراد مختلف متفاوت باشد و درجه شدت و مدت زمان آن نیز متغیر است. اما برخی از علائم شایع افسردگی عبارتند از:

  • احساسات ناراحتی، افسردگی، و حس از دست دادن انگیزه
  • اضطراب و نگرانی مداوم
  • کاهش انرژی و خستگی بیش از حد
  • مشکلات در خواب (مثلاً بی خوابی یا خواب زیاد)
  • کاهش توانایی تمرکز و تصمیم‌گیری
  • کاهش لذت بردن از فعالیت‌های روزمره، شامل سرگرمی‌ها و همچنین روابط اجتماعی
  • افکار منفی و پیش‌بینی‌های منفی در مورد آینده
  • تغییرات در وزن و اشتها (کاهش یا افزایش)
  • احساس بی‌ارزشی و بی‌اعتمادی به خود
  • افکار خودکشی یا افکار مرتبط با مرگ

این علائم ممکن است تنها یک بخش از تجربه افراد مبتلا به افسردگی باشد و هر فرد ممکن است تجربه‌های متفاوتی داشته باشد. در صورتی که این علائم برای شما یا کسی که می‌شناسید، به شدت تاثیرگذار شده و طولانی مدت باشد

چه عواملی باعث بروز افسردگی میشوند

عوامل مختلفی می‌توانند به بروز افسردگی کمک کنند، از جمله:

عوامل ژنتیکی: مطالعات نشان داده‌اند که افرادی که از افسردگی در خانواده‌شان رنج می‌برند، بیشتر احتمال دارند که خود افسرده شوند.

عوامل شیمیایی مغزی: نارسایی در مواد شیمیایی مغزی مانند سروتونین و نوراپی‌نفرین می‌تواند نقشی در بروز افسردگی داشته باشد.

عوامل روان‌شناختی: رویدادهای زندگی مانند از دست دادن یک عزیز، مشکلات مالی یا شغلی، تغییرات زندگی، و تجربه‌ی ترسناک می‌تواند به بروز افسردگی منجر شود.

بیماری‌های جسمی: بعضی بیماری‌های جسمی مانند بیماری‌های قلبی، سرطان و بیماری‌های مزمن می‌توانند عواملی برای افسردگی باشند.

مصرف مواد مخدر: مصرف مواد مخدر و الکل می‌تواند به بروز افسردگی و اختلالات روانی دیگر منجر شود.

شرایط اجتماعی و فرهنگی: عواملی مانند فقر، از دست دادن امنیت شغلی، تبعیض، و فشارهای اجتماعی می‌توانند نقشی در بروز افسردگی ایفا کنند.

عوامل فردی: شخصیت فرد، استرس‌های روانی، و سبک زندگی می‌توانند نقش مهمی در افزایش خطر افسردگی داشته باشند.

همچنین مهم است به این نکته توجه داشته باشید که افسردگی نتیجه تنها یک عامل نیست و معمولاً ترکیبی از چند عامل مختلف می‌تواند به بروز آن منجر شود.

راه های مقابله با افسردگی

مقابله با افسردگی می‌تواند شامل روش‌های مختلفی باشد که بهبود وضعیت روانی و عاطفی فرد را تسهیل می‌کند

۱. مشاوره روان‌شناختی: مراجعه به روان‌شناس یا متخصص روان‌پزشکی می‌تواند در درک عمیق‌تر علت افسردگی و یافتن راه‌حل‌های مؤثر کمک کند.

۲. درمان دارویی: استفاده از داروهای ضد افسردگی به تجویز پزشک معالج می‌تواند در کنترل علائم افسردگی و بهبود وضعیت روحی کمک کند.

۳. تغییرات در سبک زندگی: ایجاد تغییرات در روزمره مانند تغییرات در رژیم غذایی، افزایش فعالیت ورزشی، و مطالعه تکنیک‌های مدیریت استرس می‌تواند به بهبود وضعیت افسردگی کمک کند.

۴. حمایت از روابط اجتماعی: برقراری و تقویت روابط معنادار با دوستان و خانواده می‌تواند حمایت روانی و انگیزه برای مقابله با افسردگی فراهم کند.

۵. مداومت درمان: ادامه مصرف داروها و حضور منظم در جلسات مشاوره می‌تواند در بهبود مداوم وضعیت افسردگی کمک کند.

۶. ممارسه تکنیک‌های مدیتیشن و ریلکساسیون: تمرین مدیتیشن، تمرین نفس‌گیری، و ریلکساسیون می‌توانند به کاهش استرس و احساسات ناراحتی کمک کنند.

۷. مشارکت در فعالیت‌های لذت‌بخش: شرکت در فعالیت‌هایی که لذت و خوشایندی را به فرد می‌آورد مانند سرگرمی‌ها، هنر، و ورزش می‌تواند بهبود وضعیت روانی را فراهم کند.

۸. اطلاعات گرفتن: فراگیری درباره افسردگی و روش‌های مقابله با آن می‌تواند به فرد کمک کند تا بهترین تصمیمات برای مدیریت افسردگی خود را بگیرد.

همچنین، اهمیت داشتن حمایت از دیگران و جستجوی کمک حرفه‌ای در صورت لزوم نمی‌تواند اغفال شود.

راه های تشخیص افسردگی

تشخیص افسردگی معمولاً بر اساس علائم و نشانه‌های فیزیکی و روحی، نمونه‌برداری از تاریخچه پزشکی و روان‌شناختی فرد، و ارزیابی متقابل با فرد و خانواده صورت می‌گیرد. در ادامه، راه‌هایی برای تشخیص افسردگی را توضیح می‌دهم:

علائم و نشانه‌های روحی و عاطفی: افراد مبتلا به افسردگی ممکن است احساساتی از ناراحتی، افسردگی، ناامیدی، بی‌اعتمادی به خود، و اضطراب را تجربه کنند. آن‌ها ممکن است از انرژی کمتری برخوردار باشند و از فعالیت‌های لذت‌بخش که قبلاً لذت می‌بردند منزوی شوند. همچنین، تغییرات در خواب و اشتها، مشکلات در تمرکز و تصمیم‌گیری، و فکرهای منفی در مورد زندگی و آینده نیز ممکن است مشاهده شود.

علائم و نشانه‌های فیزیکی: علائم جسمانی ممکن است شامل خستگی بیش از حد، درد و دل‌های بدن، سردرد، مشکلات گوارشی، و کاهش فعالیت جنسی باشد.

ارزیابی تاریخچه پزشکی: برخی بیماری‌ها و شرایط پزشکی می‌توانند عواملی برای بروز افسردگی باشند. بنابراین، ارزیابی تاریخچه پزشکی و داروخانه موردی می‌تواند در تشخیص افسردگی مفید باشد.

ارزیابی روان‌شناختی: مصاحبه با یک روان‌شناس یا متخصص روان‌پزشکی می‌تواند به تشخیص دقیق‌تر افسردگی کمک کند. این ارزیابی شامل مصاحبه متقابل با فرد و خانواده، ارزیابی تاریخچه روانی و اجتماعی، و استفاده از ابزارهای ارزیابی روان‌شناختی است.

توجه: تشخیص نهایی افسردگی باید توسط یک پزشک متخصص یا روان‌پزشک انجام شود و باید به همراه معاینه فیزیکی و ارزیابی جامع دیگری صورت گیرد.

 
چگونه می‌توان به کودکان و نوجوانان مبتلا به افسردگی کمک کرد؟
Treatment of depression

کودکان و نوجوانان نیز ممکن است با افسردگی مواجه شوند و نیاز به حمایت و کمک داشته باشند. در اینجا چند راهنمایی برای کمک به کودکان و نوجوانان مبتلا به افسردگی آورده شده است:

  • گفت‌وگو و گوش دادن: گوش دادن به احساسات و تجربیات کودک یا نوجوان و ارتباط برقرار کردن با آن‌ها می‌تواند به آن‌ها احساس حمایت کند. برای کودکان کوچک‌تر، استفاده از زبان ساده و ارتباط بصری می‌تواند موثر باشد.
  • ایجاد محیط حمایت‌آمیز: فضایی امن و دوستانه برای کودک یا نوجوان فراهم کنید تا احساس راحتی کنند و بتوانند درباره مشکلات و نگرانی‌هایشان بازویی برای گریه و حرف زدن داشته باشند.
  • تشویق به فعالیت‌های لذت‌بخش: تشویق کودک یا نوجوان به فعالیت‌هایی که لذت می‌برند مانند بازی، ورزش، هنر، و مطالعه می‌تواند بهبود وضعیت روحی آن‌ها را فراهم کند.
  • حمایت از سلامت روانی: به کودک یا نوجوان اطمینان دهید که احساساتشان معتبر و قابل درک است و باید به آن‌ها احترام گذاشته شود. تشویقشان به مراجعه به یک مشاور روان‌شناختی می‌تواند نیز مفید باشد.
  • ارتباط با معلمان و مشاوران مدرسه: معلمان و مشاوران مدرسه می‌توانند نقش مهمی در تشخیص و پشتیبانی از کودکان و نوجوانان مبتلا به افسردگی داشته باشند. ارتباط با آن‌ها و اطلاع‌رسانی درباره وضعیت روانی فرزندان می‌تواند کمک کننده باشد.
  • توانایی‌های مدیریت استرس: آموزش به کودک یا نوجوان راهکارهای مدیریت استرس و احساسات مانند تمرین تنفس عمیق، تمرین مدیتیشن، و تمرین‌های آرامش می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا با احساسات منفی خود مقابله کنند.
افسردگی چه تاثیری بر روی روابط اجتماعی دارد

افسردگی می‌تواند بر روابط اجتماعی تأثیرات مخربی داشته باشد. وقتی که یک فرد احساس افسردگی می‌کند، ممکن است به تنهایی و انزوا پناه ببرد و احساس کند که قادر به برقراری ارتباط معنی‌دار با دیگران نیست. این انزوا می‌تواند باعث کاهش ارتباطات و تعاملات اجتماعی شود. افراد مبتلا به افسردگی ممکن است احساس کنند که ارزش خود را از دست داده‌اند و به این فکر کنند که دیگران از آن‌ها خوششان نمی‌آید یا به آن‌ها اعتماد ندارند. این احساس ناامیدی و عدم اعتماد می‌تواند باعث افزایش تنش در روابط شود و ارتباطات را به خطر بیاندازد.

همچنین، افراد دارای افسردگی ممکن است از درخواست کمک و حمایت اجتماعی خودداری کنند، زیرا با ترس از رد خوشایندی و نادیده گرفته شدن روبرو هستند. این ممکن است به ایجاد یک حلقه بیرون‌نشینی و تنهایی منجر شود که افسردگی را تشدید می‌کند. بنابراین، فهم تأثیرات افسردگی بر روابط اجتماعی اهمیت زیادی دارد و باید توجه ویژه‌ای به حمایت و کمک به افراد مبتلا به این وضعیت شود تا بتوانند روابط سالم و مؤثری با دیگران داشته باشند.

ایا افسردگی قابل پیشگیری است

افسردگی یک وضعیت روانی است که می‌تواند باعث تأثیرات منفی بر کیفیت زندگی فرد شود. این بیماری قابل پیشگیری است و برخی اقدامات می‌توانند کمک کنند تا خطر ابتلا به آن کاهش یابد. یکی از راهکارهای اصلی در پیشگیری از افسردگی، مراقبت از سلامت روانی است. این شامل استفاده از روش‌های مدیریت استرس و احساسات ناگوار می‌شود. تمرین مدیتیشن، ریلکساسیون، و تکنیک‌های تفکر مثبت می‌توانند مفید باشند.

فعالیت بدنی منظم نیز یک راهکار مهم در پیشگیری از افسردگی است. ورزش و فعالیت بدنی منظم به افزایش سطح اندروفین و سروتونین در بدن کمک می‌کند که احساس رضایت و خوشبختی را افزایش دهد و از ابتلا به افسردگی جلوگیری کند. رعایت تغذیه سالم نیز یکی از اقدامات مهم در پیشگیری از افسردگی است. مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد مغذی، به ویژه ویتامین D و امگا ۳، می‌تواند از افسردگی جلوگیری کند.

حفظ روابط اجتماعی و تقویت آن‌ها نیز بسیار مهم است. حفظ و تقویت روابط اجتماعی و داشتن حمایت از دیگران می‌تواند به پیشگیری از افسردگی کمک کند. به اشتراک گذاشتن مشکلات و خوشی‌ها با دیگران و ایجاد ارتباطات معنی‌دار می‌تواند احساس رضایت و خوشبختی را افزایش دهد.

در نهایت، مدیریت استرس و اجتناب از عوامل استرسزا نیز می‌تواند به پیشگیری از افسردگی کمک کند. آموزش و استفاده از تکنیک‌های تنفس عمیق، مدیتیشن، و یوگا می‌تواند مفید باشد. هرچند که افسردگی قابل پیشگیری است، اما باید توجه داشت که ممکن است به دلایل مختلفی از جمله عوامل ژنتیکی و شرایط زندگی، برخی افراد در معرض بیشتری قرار گیرند.

چگونه می‌توان به یک فرد مبتلا به افسردگی کمک کرد

Treatment of depression

برای کمک به فرد مبتلا به افسردگی، ابتدا باید به احساسات و تجربیاتش با توجه و احترام گوش کنیم. این فرد ممکن است احساس کند که تنهاست و هیچکس از درک وضعیتش خبر ندارد. حضور و گوش دادن با توجه می‌تواند به او ارزشمند باشد و به او احساس کمک شده و راه حل‌های ممکن را ارائه دهد. حمایت و تشویق به فرد بسیار اهمیت دارد. افراد مبتلا به افسردگی اغلب احساس ناتوانی و ناامیدی می‌کنند و به این فکر می‌کنند که بهبودی ممکن نیست. تشویق و حمایت از او می‌تواند به او اعتماد به نفس بیشتری بدهد و به او نشان دهد که ایجاد تغییرات مثبت در زندگی او ممکن است.

معرفی فرد به یک متخصص نیز می‌تواند مفید باشد. مشاوره با یک روان‌پزشک یا روان‌شناس متخصص درمان افسردگی می‌تواند راه حل‌هایی برای مدیریت و بهبود وضعیت را ارائه کند. همچنین، ارائه اطلاعات درست و کامل در مورد افسردگی و روش‌های مدیریت آن بسیار مؤثر است. افراد بیشتری ممکن است از نداشتن اطلاعات کافی در مورد افسردگی و نحوه مدیریت آن رنج ببرند. بنابراین، ارائه اطلاعات صحیح و کامل می‌تواند افراد را در فهم بهتر و مدیریت بهتر افسردگی یاری دهد.

در نهایت، حفظ ارتباط با فرد و ایجاد حس اهمیت و اعتماد به نفس در او بسیار اهمیت دارد. افراد مبتلا به افسردگی اغلب احساس می‌کنند که تنها و دور از حمایت هستند. حفظ ارتباط با آن‌ها و نشان دادن اهمیت به حضور و حمایت آن‌ها می‌تواند احساس کمک و حمایت به آن‌ها را به وجود آورد.

سخن اخر

سخن آخر در مورد افسردگی این است که این یک وضعیت قابل درمان و مدیریت است و امید به بهبودی وجود دارد. هرچند که این مسئله می‌تواند بسیار سخت و دشوار باشد، اما با حمایت، تشویق و مشورت مناسب، افراد مبتلا به افسردگی می‌توانند بهبود یابند و زندگی معنی‌دارتری را تجربه کنند. اهمیت داشتن ارتباط با دیگران، مشورت با متخصصان متخصص و استفاده از روش‌های مدیریت استرس و احساسات ناگوار، از جمله اقداماتی هستند که می‌تواند در مدیریت افسردگی کمک کند. هیچ کس تنها نیست، و ارائه حمایت و همراهی به افراد مبتلا به افسردگی می‌تواند تفاوتی مهم در زندگی آن‌ها ایجاد کند.

کلینیک شبانه روری نوید سلامت، با کادر مجرب و متخصص پزشکی، در خدمت سلامتی شماست.

2 آوریل 2024 توسط نوید سلامت 0 دیدگاه

اختلال نقص توجه (اختلال ADHD)

اختلال کم‌توجهی ـ بیش‌‌فعالی یا ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) اختلالی است که معمولاً در زمان کودکی تشخیص داده می‌شود، ولی در بسیاری از موارد تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند. باتوجه ‌به اهمیت شناخت زودهنگام این بیماری در سنین کودکی، در این مطلب همراه ما باشید تا به بررسی اختلال ADHD بپردازیم. کلینیک شبانه روزی نوید سلامت، واقع در شرق تهران، با کادر مجرب و متخصص از مشاوره تا درمان در کنار شماست.

بیماری اختلال کم توجهی (بیش‌ فعالی) چیست؟

اختلال ADHDیک نقص تکاملی‌ عصبی است که معمولا در سنین کمتر از 7 سالگی بروز می‌کند و اغلب تا بزرگسالی نیز ادامه دارد. اینکه یک کودک انجام تکالیف خود را فراموش کند و یا رؤیاپردازی کند یا اینکه بدون فکر عمل کند اغلب طبیعی است؛ اما در کودک مبتلا به بیش فعالی و نقص توجه تکانشی‌بودنِ کودک بیش ‌از حد می‌شود.

کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، معمولاً کودکانی هستند که نمی‌توانند آرام بنشینند و این‌گونه به نظر می‌رسد که نمی‌توانند گوش کنند یا بر روی موضوعی تمرکز داشته باشند. اغلب در مدارس ممکن است از این کودکان به‌دلیل بی‌نظمی انتقاد شوند.

با اینکه بیشتر موارد بیماری اختلال کم‌توجهی- بیش‌‌فعالی در کودکان دیده می‌شود، اما بزرگسالان نیز ممکن است به این اختلال مبتلا شوند.

علائم اختلال بیش فعالی ممکن است فرد به‌ فرد، متفاوت باشد و در بعضی افراد شدید و در بعضی دیگر خیلی شدید نباشد. اما معمولا بیماری کم توجهی- بیش ‌فعالی به همراه سه نوع از اختلالات رفتاری ظاهر می‌شود:

  • کم توجهی (Inattention)

  • بیش‌ فعالی (Hyperactivity)

  • عمل بدون تفکر (Impulsivity)

علائم و نشانه‌های ADH

همان ‌طور که گفته شد، بیماری کم توجهی- بیش ‌فعالی با سه اختلال ذکرشده ظاهر می‌شود، بنابراین، علائم این اختلال در سه گروه زیر دسته‌بندی می‌شوند:

کم‌توجهی (Inattention)

ADHD

علائم کم‌توجهی در فرد مبتلا به بیماری کم توجهی می‌تواند به‌صورت موارد زیر بروز کند:

  • پرت‌شدن حواس به آسانی؛
  • ناتمام گذاشتن یک فعالیت و به‌سرعت به‌سوی یک فعالیت دیگر رفتن؛
  • به‌سرعت خسته‌شدن از انجام یک عمل و بی‌حوصله‌شدن؛
  • مشکل‌داشتن در تمرکز روی یک فعالیت یا تمام‌کردن آن و مشکل در اتمام تکالیف مدرسه؛
  • گم‌کردن وسایل شخصی خود و سایر اشیا؛
  • گوش‌نکردن یا بی‌توجهی به حرف‌های دیگران در هنگام صحبت‌کردن با آن‌ها؛
  • خیال‌پردازی در طول روز یا سرگردانی (Wandering) بدون داشتن انگیزه برای انجام فعالیتی خاص؛
  • مشکل‌داشتن در انجام دستورات و درخواست‌ها.

بیش‌‌فعالی (Hyperactivity)

افراد مبتلا ‌به ADHD علائم بیش‌فعالی نیز دارند. بیش‌فعال بودن شخص به‌صورت‌های مختلفی ممکن است ظاهر شود، مانند:

  • بی‌قراری، پیچ‌وتاب دادن بدن و مشکل نشستن در یک جا؛
  • صحبت‌کردن زیاد و بدون وقفه؛
  • لمس‌کردن و بازی‌کردن با هر وسیله‌ای که در دسترس است؛
  • انجام‌دادن وظایف و فعالیت‌ها به همراه ایجاد سروصدای فراوان.

عمل بدون تفکر (Impulsivity)

به‌علت بی‌توجهی و بیش‌‌فعال بودن، معمولا افرادِ مبتلا، در موارد زیادی بدون تفکر دست به عمل می‌زنند. برای مثال:

  • انجام‌دادن اعمال بدون توجه به نتایج و عواقب آنها و به زبان آوردن صحبت‌های نسنجیده؛
  • صبر‌نداشتن در همۀ فعالیت‌ها؛
  • رعایت‌ نکردن نوبت؛
  • علاقه‌نداشتن به تقسیم وسایل یا شریک‌شدن با دیگران؛
  • پریدن وسط صحبت دیگران.

علائم و نشانه‌های گفته‌شده می‌تواند در هر دو گروه کودکان و بزرگسالان ظاهر شود؛ ولی برخی از آن‌ها فقط در کودکان دیده می‌شوند. از سوی دیگر باید توجه داشت که، علائم ذکرشده در کودکان مبتلا ‌به    ADHD  معمولا با هم بروز پیدا می‌کنند و بروز تعداد کمی از این علائم نشانۀ وجود ADHD نیست.

علل ایجاد ADHD

علت ایجاد این اختلال به‌درستی شناخته ‌نشده است ولی پژوهشگران تأثیر عوامل ژنتیکی و محیطی را در بروز این بیماری مؤثر می‌دانند. تحقیقات نشان داده‌اند که، بیماری کم‌توجهی در بعضی خانواده‌ها شایع‌تر است و ممکن است این بیماری به‌صورت ژنتیکی به ارث برسد.

در مورد عوامل محیطی، کشیدن سیگار و نوشیدن الکل در دوران حاملگیِ مادر می‌تواند باعث بروز       ADHD  در کودکانِ این مادران شود. تماس بیش از حد مجاز یا مسمومیت با مادۀ سرب در زمان کودکی نیز می‌تواند به بروز ADHD در کودکان منجر می‌شود.

تشخیص بیماری ADHD

ADHD

تشخیص ADHD ساده نیست، زیرا اختلالات دیگری مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب و برخی از انواع ناتوانی در یادگیری هم می‌توانند علائم مشابهی را نشان دهند.

مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC) یک چک لیست اولیه را برای والدین و معلمان فراهم کرده تا اگر در مورد کودکی به وجود ADHD شک کنند، چک لیست را پرکرده و آن را به مسئول بهداشتی مدرسه بدهند.

لزوما هر کودکی که جنب‌وجوش فراوانی دارد یا مقداری بی‌توجه است به ADHD مبتلا نیست. باید توجه داشته باشید که تشخیص نهایی ADHD به عهدۀ پزشک روانشناس است.

درمان بیماری اختلال کم توجهی

باتوجه‌ به اینکه این بیماری اغلب در سنین کودکی ظاهر می‌شود، بررسی صحیح و درمان بیماری اختلال کم توجهی می‌تواند باعث جلوگیری از صدمات جبران‌ناپذیر به کودک شود.

در سال‌های ابتدایی زندگی، بدن و روان کودک رشد همه‌جانبه‌ای دارد. اختلال نقص توجه- بیش‌‌فعالی می‌تواند تأثیرات زیادی بر زندگی فرد داشته باشد؛ علاوه بر وجود مشکل در دامنۀ ارتباطات اجتماعی فرد، باعث جلوگیری از پیشرفت استعدادهای او می‌شود.

متخصص روان‌پزشک اطفال یا روان‌درمانگر اطفال می‌توانند به درمان کودکان مبتلا‌به ADHD کمک زیادی کند؛ زیرا هر کودک نیاز به طرح درمانی مخصوص به خود دارد.

هرچه درمان زودتر شروع شود نتایج بهتری خواهد داشت. درمان بیماری اختلال کم توجهی بیش‌فعالی با استفاده از داروها و سایر طرح‌های درمانی نظیر آموزش مهارت‌های یادگیری، تمرکز و مهارت‌های اجتماعی نیز توسط درمانگر به اجرا گذاشته می‌شود.

در مورد بزرگسالان هم یک روش درمانی متشکل از دارودرمانی، رفتاردرمانی، رژیم تغذیه‌ای و ورزش می‌تواند به افراد مبتلا کمک کند.

سخن پایانی

زندگی با یک فرد مبتلا‌به اختلال ADHD ممکن است بسیار خسته‌کننده باشد. باید توجه داشت که فرد مبتلا‌ به این اختلال، اغلب کنترلی بر رفتار منفی خود ندارد.

آموزش والدین، معلم و اعضای خانواده فرد مبتلا‌ به این اختلال نقش مهم و پررنگی در بهبود و کنترل بیماری فرد دارد. کودک مبتلا ‌به ADHD درصورت پیگیری صحیح و منظم برنامه‌های درمانی می‌تواند کودکی، نوجوانی و بزرگسالی تقریبا نرمالی داشته باشد و به رشد و توسعه ویژگی‌های فردی و زندگی خود بپردازد.

بیش فعالی اختلالی است که نیاز به مداخلۀ پزشکی دارد و درمان بیش فعالی با دارو و روش‌های شناختی‌رفتاری انجام می‌شود. اینکه باید برای درمان بیش فعالی چه کنیم، به تشخیص صحیح متخصص روان‌پزشک یا روانشناس وابسته است.

به‌دلیل شیوع بالای این اختلال و اینکه تشخیص به‌ موقع و درمان صحیح آن می‌تواند باعث جلوگیری از صدمات جبران‌ناپذیری شود، برای تشخیص و کسب آگاهی از اختلال ADHD به پزشک مراجعه کنید.

برای استفاده از خدمات پزشکی و کسب اطلاعات بیشتر به کلینیک شبانه روزی نوید سلامت، واقع در شرق تهران، مراجعه کنید.

6 دسامبر 2023 توسط نوید سلامت 0 دیدگاه

روانشناس کیست و چه کمکی به ما می کند؟

داروی توانبخشی یکی از بهترین اسرار در مراقبت های بهداشتی است. گرچه این تخصص به اندازه جنگ داخلی آمریکا قدیمی است